Pogląd, że w przypadku dysponowania środkami uzyskanymi z nielegalnej działalności (de facto z przestępstwa) możliwe jest posłużenie się nimi dla wykazania pokrycia wydatków uwalniających z zastosowania art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, godzi w zasady praworządności.

Uwolnienie członka zarządu spółdzielni z odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe (art. 116a w związku z art. 116 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) może miejsce wówczas, gdy zarząd zwoła walne zgromadzenie członków spółdzielni, z postawieniem w porządku obrad sprawy dalszego istnienia spółdzielni w związku z jej niewypłacalnością, a to w ciągu 14 dni od zaistnienia stanu niewypłacalności spółdzielni

Specyfika regulacji art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na tym, że podstawę opodatkowania stanowi nie rzeczywisty dochód uzyskany przez podatnika, co jest zasadą w przypadku podatków dochodowych, ale suma wydatków, które zostały poniesione przez podatnika w roku podatkowym, a które nie znajdują pokrycia w źródłach opodatkowanych lub zwolnionych od podatku. O ile to

Faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Wydatki stanowiące koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej (koszty pośrednie), podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach

Swobodne przeniesienie prawa do dysponowania przychodem, to jest odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału należy traktować jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji. Dla zastosowania normy art. 16 ust 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku

Upadłość to tzw. egzekucja uniwersalna prowadzona na rzecz wszystkich wierzycieli dłużnika, ze wszystkich składników jego majątku jednocześnie. To właśnie odróżnia upadłość od egzekucji syngularnej prowadzonej przez niektórych tylko wierzycieli i tylko z poszczególnych składników majątku dłużnika.

Pojęcia ważnego interesu podatnika nie można ograniczać tylko i wyłącznie do sytuacji nadzwyczajnych, czy też zdarzeń losowych uniemożliwiających uregulowanie zaległości podatkowych, albowiem pojęcie to funkcjonuje w zdecydowanie szerszym znaczeniu, uwzględniającym nie tylko sytuacje nadzwyczajne, ale również normalną sytuację ekonomiczną podatnika, wysokość uzyskiwanych przez niego dochodów oraz wydatków

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania.

Podatnikiem realizującym bezpośrednio cel programu, o którym mowa w ww. przepisie, może być jedynie podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie. Nie do przyjęcia jest teza, że do kręgu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym zaliczane są również osoby będące pracownikami bezpośredniego