Zawarcie na podstawie art. 66 § 1 i 2 O.p. umowy przenoszącej własność rzeczy lub praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe, stanowiące szczególny przypadek wygaśnięcia zobowiązania podatkowego ma charakter czynności cywilnoprawnej, a nie administracyjnoprawnej, wobec czego nie mają do niej zastosowania przepisy o postępowaniu administracyjnym. Wprawdzie art. 66 § 3 O.p. wskazuje, że dla tej

Pomoc publiczna o charakterze de minimis przyznawana jest na podstawie aktów prawa miejscowego, a nie na podstawie rozporządzenia Komisji.

Systemowa wykładnia art. 26 ust. 3 i art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, że o miejscu na liście klasyfikacyjnej decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów oraz jednej oceny z praktyk, wyliczonej zgodnie z zasadą wskazaną w art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy jest błędna. Za takim sposobem obliczania sumy punktów nie może przemawiać treść

Jeżeli Prezydent m.st. Warszawy badając swoją właściwość rzeczową jako organ administracji architektoniczno-budowlanej, wydał postanowienie, o którym mowa w art. 65 § 1 k.p.a., to organem właściwym do rozpatrzenia zażalenia na to postanowienie będzie organ administracji architektoniczno-budowlanej wyższego stopnia.

W sytuacji gdy nie ma już przedmiotu zawieszenia jakim jest toczące się postępowanie odwoławcze zakończone decyzją ostateczną, bezprzedmiotowym - po myśli art. 208 O.p. - stało się rozstrzyganie zażalenia na odmowę zawieszenia tegoż postępowania. Tym samym organ odwoławczy winien na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 w zw. z art. 239 O.p. - umorzyć postępowanie zażaleniowe.

Art. 13c ustawy o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu, odsyła do rejestru prowadzonego w trybie art. 110a ust. 2 p.o.ś., a więc również pośrednio do przepisów rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2007 r., które stanowi uszczegółowienie w zakresie zasad prowadzenia rejestru. Wzór "karty osuwiskowej" określony

Systemowa wykładnia art. 26 ust. 3 i art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, że o miejscu na liście klasyfikacyjnej decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów oraz jednej oceny z praktyk, wyliczonej zgodnie z zasadą wskazaną w art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy jest błędna. Za takim sposobem obliczania sumy punktów nie może przemawiać treść

Wskazania co do dalszego postępowania w rozumieniu art. 141 § 4 in fine ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.) muszą spełniać ogólnie przyjęte wymagania metodologicznej poprawności, cechować się logiką oraz dostatecznym stopniem precyzji. Muszą one być - po drugie - wykonalne w sensie możliwości wypełnienia przez właściwy