Wykładnia językowa art. 179 § 3 Ordynacji podatkowej nie pozwala przyjąć, że na postanowienie, o którym mowa w art. 179 § 1 Ordynacji podatkowej zażalenie przysługuje.

Zasada ekwiwalentności dotyczy ustalenia opłat, natomiast nie odnosi się do ulg. Zastosowanie ulgi nie powoduje zmiany faktycznej opłaty, gdyż nadal pozostaje ona w tej samej wysokości. Koszt ulgi jest przerzucony na gminę, a nie na innych rodziców. W konsekwencji oznacza to ,że organ prowadzący był uprawniony do różnicowania wysokości opłat pobieranych od rodziców w zależności od liczby dzieci z jednej

Brak sformułowania, iż badane księgi są prowadzone w sposób nierzetelny nie może być wyłączną podstawą uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Dowody formalne w postaci faktur VAT i dokumentów SAD nie wystarczą do wykazania, że doszło do eksportu w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy o VAT, jeżeli ich treść nie odzwierciedlała pod względem podmiotowym i przedmiotowym dokonanej czynności.

Wydanie pozwolenia na wykonanie prac, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (dz.U. Nr 162 poz. 1568 ze zm.), nie jest pozostawione swobodnemu uznaniu wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Wydając akt konkretyzujący prawo materialne mające charakter uznaniowy, organ administracyjny w istocie ma obowiązek wyjaśnić kryteria, jakimi się kierował, ustalając taką a nie inną treść uznaniowego rozstrzygnięcia. Natomiast inaczej rzecz się ma w postępowaniu egzekucyjnym, w którym jedynym kryterium jest ocena dolegliwości z punktu widzenia skuteczności w nakłonieniu strony zobowiązanej do wykonania

Brak sformułowania, iż badane księgi są prowadzone w sposób nierzetelny nie może być wyłączną podstawą uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Stanowisko organu kontrolującego wyrażone w decyzji kasacyjnej nakazujące organowi pierwszej instancji wyrażenie oceny badanych ksiąg pod kątem ich rzetelności narusza przepis art. 229 O.p. Organ odwoławczy może przeprowadzić

Zasada zakazu nadużycia prawa wspólnotowego ma zastosowanie w systemie VAT i nie wymaga szczególnych przepisów krajowych. Może być ona stosowana w wyjątkowych przypadkach, w których nadużycie jest ewidentne, a wszelkie środki prawne muszą być stosowane oszczędnie w zakresie ograniczonym jedynie do danego nadużycia. Istnienie powyższej zasady nie oznacza, że organ podatkowy w sposób nadmiernie szeroki

Żadna transakcja nabycia na własne ryzyko wierzytelności trudnej, po cenie niższej od jej wartości nominalnej, nie będzie mogła być zakwalifikowana jako świadczona przez nabywcę wierzytelności usługa w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym do ściągania takiej wierzytelności w imieniu i na rachunek nabywcy nie będzie miał zastosowania załącznik nr 4, do którego odsyła się w art. 43 ust. 1

Sposób sformułowania art. 229 Ordynacji podatkowej, a także art. 233 § 2 tej ustawy wskazuje, że uznaniu organu odwoławczego pozostawiono rozstrzyganie o skorzystaniu z możliwości, które dają te przepisy. O ich zastosowaniu nie może natomiast decydować strona poprzez składanie wniosków dowodowych i dowodów dołączanych do odwołania.