Sąd wojewódzki sprawując poprzednio kontrolę zaskarżonej decyzji uznał, że narusza ona prawo tylko w pewnym zakresie (w przedmiotowej sprawie Sąd ten wskazywał na błędną wykładnię art. 14a ust. 6 ustawy o VAT z 1993 r.), to tym samym uznał, że w pozostałym zakresie zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem.

Konieczność posiłkowania się cudzymi środkami finansowymi wynikała z obowiązku wypłaty akcjonariuszowi środków pieniężnych w związku z obniżeniem kapitału zakładowego (umorzeniem akcji). Wydatek ten nie może w związku z tym być uznany za koszt służący uzyskaniu przychodów, zabezpieczeniu czy zachowaniu źródła przychodów, a tym samym za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust.1 u.p.d.o.p.

W sytuacji niepewności co do rzeczywistej daty odbioru przesyłki, należycie dbająca o swoje interesy strona postępowania powinna była podjąć czynności zmierzające do jej ustalenia, oraz że brak takich działań świadczy o niedbalstwie, które stosownie do art. 162 § 1 O.p. wyklucza przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności procesowej

W świetle art. 149 Ordynacji podatkowej, z faktu pozostawania we wspólnocie domowej oraz zobowiązania się domownika do oddania pisma wynika domniemanie upoważnienia do odbioru pism. Domniemanie to może zostać obalone przez adresata, jeżeli wykaże brak upoważnienia pełnoletniego domownika do odbioru pism. W przeciwnym razie ewentualne zaniechania domownika, w tym polegające na nieoddaniu we właściwym

Art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. umożliwia sądowi administracyjnemu zawieszenie postępowania, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego. Kluczowe w tym przepisie jest więc słowo "zależy", według którego, jeśli coś zależy od danej sytuacji, to ona decyduje o tym lub ma na to decydujący wpływ. Nie chodzi przy tym o jakikolwiek wpływ, ale o wpływ

Podatnik straci mozliwość zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, jeśli opodatkowane nią usługi choć częściowo świadczy poza granicami RP.

Mając na uwadze treść art. 153 Ppsa, zarówno organy podatkowe w dalszym postępowaniu, jak i Sąd pierwszej instancji wydając zaskarżony w tej sprawie wyrok, nie mogły przyjąć, że przedmiotowy wniosek o zwrot nadpłaty jest spóźniony (co powoduje umorzenie postępowania podatkowego w tym zakresie). W tym bowiem względzie wiążące były poprzednio wydane w sprawie orzeczenia, w których nie dopatrzono się

Mając na względzie treść art. 134 § 1 Ppsa stwierdzić należy, że jeżeli Sąd wojewódzki sprawując poprzednio kontrolę zaskarżonej decyzji uznał, iż narusza ona prawo tylko w pewnym zakresie, to tym samym uznał (argument a silentio), że w pozostałym zakresie zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem.

Polski ustawodawca prawidłowo implementował VI Dyrektywę, a następnie Dyrektywę 112, odwołując się do klasyfikacji statystycznej, a nie do nomenklatury scalonej. W konsekwencji nie wszystkie pasze dla zwierząt muszą być opodatkowane jednolitą (niższą) stawką VAT.

Rozpatrzenie sprawy z wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania w trybie art. 162 O.p. jest na osi czasu etapem następującym po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie temu terminowi na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 O.p., niezależnie od tego, kiedy ów wniosek został złożony (po wniesieniu odwołania, czy jednocześnie z nim). Zgodnie bowiem z art. 162 § 1 i § 2 O.p. podanie o przywrócenie

Zakres postępowania administracyjnego zainicjowanego wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji jest węższy niż postępowania podatkowego zwykłego i nie może sprowadzać się do ponownego rozpoznania sprawy podatkowej. A tego w istocie rzeczy oczekuje skarżący. Z treści art. 128 Ordynacji podatkowej wynika natomiast zasada trwałości decyzji ostatecznych, polegająca na ochronie porządku prawnego. Stabilizacja

Z uwagi na konstrukcję przepisu prawa materialnego, tj. art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, w którym w sposób jednoznaczny odesłano do przepisów o podatku dochodowym, ustalenia dokonane w postępowaniu dotyczącym zobowiązania w podatku VAT w kwestii zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów, o czym mowa w tym przepisie, mają charakter wtórny i powinny bazować na wynikach postępowania dotyczącego

Rozpatrując określoną w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kategorię kosztów uzyskania przychodów trzeba podkreślić, że dla zakwalifikowania do niej określonych wydatków niezbędne jest, aby wydatki te miały rzeczywisty charakter, musi też istnieć przynajmniej potencjalny związek tych wydatków z przychodami oraz właściwe ich udokumentowanie. Podatnik powinien więc wykazać nie tylko to, że koszt został poniesiony