Podatek zapłacony nienależnie występuje wówczas, gdy nie było ustawowego obowiązku zapłacenia uiszczonej przez podatnika kwoty albo obowiązek ten istniał lecz wygasł. Jeżeli zatem tego samego zobowiązania dotyczy zarówno deklaracja pierwotna, jak i późniejsze jej korekty to należy zbadać, której z nich towarzyszyła wpłata nienależnego podatku.

Nie jest prawdą, że w postępowaniu podatkowym nie może być mowy o nadużyciu prawa przez podatnika. Niedopuszczalne jest bowiem używanie uprawnień procesowych do celów innych od tych odpowiadających ich przeznaczeniu. Uprawnienia procesowe przyznane są przez normę prawną w celu ochrony interesów uprawnionego; jednak nie może umknąć uwadze, że prawo to powinno być wykonywane zgodnie z celem społecznym

Zobowiązanie podatkowe w VAT jest wynikiem rozliczenia podatku naliczonego z podatkiem należnym. Jeżeli podatek należny przewyższa kwotę podatku naliczonego, podatnik wykazuje zobowiązanie podatkowe. W razie błędnego wykazania zobowiązania podatkowego i wpłacenia tego podatku zamiast wykazania kwoty podatku do zwrotu dochodzi więc do wykazania zobowiązania w wysokości większej od należnej. Z podatkiem

Jeśli podatnik zapłacił podatek w wyższej wysokości, niż powinien, w momencie złożenia pierwotnej deklaracji, to z dniem złożenia korekty ujawnia się jego nadpłata. Od tego też dnia przestaje być liczone oprocentowanie zaległości podatkowej.

Regulacja postanowień ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne nie daje racjonalnych podstaw do przyjęcia poglądu, iż zamiarem ustawodawcy było by przy okazji modernizacji ewidencji polegającej na założeniu ewidencji budynków i lokali można było skutecznie podnieść wszelkie zarzuty, np. co do ewidencji gruntów, jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, a więc zarzuty będące poza zakresem i przedmiotem

Literalne znaczenie określenia "wydanie decyzji", wynikające w szczególności z przepisów procesowych - art. 210 § 1 pkt 2 i art. 212 Ordynacji podatkowej, wskazuje, że pojęcie to odnosi się do sporządzenia aktu, zawierającego te elementy, o których mowa w art. 210 Ordynacji podatkowej. Wyrazem sporządzenia decyzji jest m.in. jej podpisanie przez osobę upoważnioną i opatrzenie datą wydania (art. 210

Pojęcie wydania decyzji, określonej w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej nie oznaczało jej doręczenia.

Posłużenie się przez organ pełnomocnictwem złożonym na potrzeby innego postępowania, choćby swym zakresem obejmowało ono przedmiot postępowania do którego akt nie zostało załączone, a następnie prowadzenia postępowania z udziałem rzekomego pełnomocnika naraża organ na zarzut pozbawienia strony czynnego udziału w postępowaniu.

Nie jest prawdą, że w postępowaniu podatkowym nie może być mowy o nadużyciu prawa przez podatnika. Niedopuszczalne jest bowiem używanie uprawnień procesowych do celów innych od tych odpowiadających ich przeznaczeniu. Uprawnienia procesowe przyznane są przez normę prawną w celu ochrony interesów uprawnionego; jednak nie może umknąć uwadze, że prawo to powinno być wykonywane zgodnie z celem społecznym

Celem art. 214 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest złagodzenie skutków działania dekretu o własności i użytkowaniu na obszarze m.st. Warszawy, a przesłanką do skorzystania z uprawnień przewidzianych w tych przepisach jest to, że były właściciel lub jego następcy prawni nie mogą już uzyskać prawa użytkowania wieczystego na podstawie art.7 dekret. Jest to inne uprawnienie, a postępowanie o przyznanie

Do sytuacji, w której wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, należy zaliczyć tę, gdy uzasadnienie nie pozwala na kontrolę kasacyjną orzeczenia.