Kolej krzesełkową czy linową należy zaliczyć do budowli sportowych. Co więcej, do wartości tej budowli należy wliczyć wszystkie jej elementy. Ustawodawca nie dokonał podziału na części budowlane i niebudowlane takiej kolejki, tylko określił budowlę - jako całość - jako kolejkę linową. A zatem opodatkowane są podpory silnika elektrycznego, krzesełka, liny, koła napędowe, koła zwrotne, stacja napędowa

Sposób przekazywania środków bezzwrotnej pomocy (prefinansowanie czy też refinansowanie) nie ma wpływu na ocenę, że pomoc ta pochodzi ze środków bezzwrotnej pomocy.

Odniesienie się do przeciętnych cen w wybranych tylko dzielnicach a nie do przeciętnych cen w danej miejscowości - przy prawidłowym stosowaniu art. 6 ust. 2 p.p.c. - mogło mieć istotny wpływ na określenie wartości rynkowej przedmiotu analizowanej czynności cywilnoprawnej, a przez to i na wynik sprawy.

Wartość udziału w spółce komandytowej, jako spółce osobowej, nie jest ceną wniesionego wkładu, albo też kwotą należną z tytułu wniesionego wkładu, jest bowiem przekształceniem wkładu w udział, z tytułu którego wspólnik uczestniczy w spółce. Gdyby wartość udziału objętego w spółce osobowej w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego stanowić miała przychód, prawodawca uwzględniłby to w art. 17 ust.

Wydana na podstawie art. 67a § 1 O.p. decyzja w przedmiocie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych ma charakter uznaniowy, oznacza to, że nawet spełnienie określonej w tym przepisie przesłanki w postaci zaistnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego nie oznacza powstania obowiązku udzielenia ulgi, ale jedynie stwarza możliwość jej udzielenia.

Zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej wyrażonej w art. 122 O.p., której rozwinięcie stanowi art. 187 § 1 tej ustawy, organ podatkowy jest zobowiązany zebrać i wyczerpująco rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Wprowadzona w art. 122 O.p. zasada prawdy obiektywnej polega na tym, że organ podatkowy ma obowiązek podjęcia z urzędu wszelkich działań, które doprowadzą do dokładnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności

Nie ma przekonywujących powodów, aby przyjąć, że w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy, na podstawie której podatnik korzystał z obcego środka trwałego dokonując w nim inwestycji, czy też generalnie rzecz biorąc zaprzestania wykorzystywania tej inwestycji w prowadzonej działalności gospodarczej, przed upływem określonego w przepisach okresu amortyzacji, istotnym a wręcz rozstrzygającym warunkiem

Postępowanie przed sądem administracyjnym nie jest bowiem elementem, etapem czy też kontynuacją postępowania administracyjnego, w którym strona nie wykazała w sposób jednoznaczny i niewątpliwy, że mogła ją reprezentować samodzielnie osoba, która podpisała odwołania.

To na stronie ciąży obowiązek prawidłowego sformułowania i uzasadnienia podstaw kasacyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny nie tylko nie jest zobligowany, ale nawet nie jest uprawniony czynić tego zamiast strony.

Wydanie postanowienia o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania na podstawie art. 162 i art. 163 § 2 O.p. nie wyłącza konieczności wydania odrębnego postanowienia o którym mowa w art. 228 § 1 pkt 2 O.p. tj. postanowienia stwierdzającego uchybienie terminowi do wniesienia odwołania.

W sytuacji niepewności co rzeczywistej daty odbioru przesyłki, należycie dbająca o swoje interesy strona postępowania powinna była podjąć czynności zmierzające do jej ustalenia, oraz że brak takich działań świadczy o niedbalstwie, które stosownie do art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej wyklucza przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności procesowej.