Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa

Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Natomiast prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego z tytułu faktycznej czynności podatnika wystawiającego fakturę, czyli obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Jeżeli brak takiej faktycznej czynności u wystawcy faktury

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego organ podatkowy nie może go już sprawdzać.

Ciężar dowodu nie może spoczywać jedynie na organach podatkowych. Zasada ta nie przeczy treści art. 122 O.p. W sytuacji, gdy organy dostatecznie wykażą, że faktury, z których strona wywodziła prawo do odliczenia, nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, to rolą strony jest przedstawienie kontr dowodów, które takie twierdzenie by obalały, a co najmniej podważały ich logiczną poprawność.

Jeśli podatnik nie ma pieniędzy na zapłatę zaległych podatków, to powinien się zwrócić do pomocy społecznej. Urząd skarbowy nie musi umorzyć zaległości podatkowych, jeśli podatnik ma minimalny dochód, a przy tym jest na utrzymaniu córki.