Dla uznania, że decyzja została skutecznie doręczona w trybie art. 150 O.p. konieczne jest wykazanie przez organ administracji, że placówka pocztowa zawiadomiła adresata w sposób niebudzący wątpliwości o nadejściu pisma i miejscu, gdzie może je odebrać.
Stosując do biegłych odpowiednio przepisy dotyczące świadków (art. 289 k.p.c.), przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego nie może ograniczać się do złożenia przez biegłego pisemnej opinii do akt sprawy, a biegły powinien zostać wezwany na rozprawę, aby strony mogły mu zadawać pytania. W przypadku rozpoznawania sprawy w kolejnej instancji ma to znaczenie wtedy, gdy strona podnosi nowe zarzuty do treści
Garaż, który jest pomieszczeniem przynależnym (w rozumieniu art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali) do lokalu mieszkalnego o własnościowym statusie prawnym, winien podlegać tym samym regułom opodatkowania podatkiem VAT co lokal mieszkalny, którego garaż jest tylko częścią składową.
Wolą ustawodawcy przypadki, w których z wyroku TSUE wynika, że przepisy prawa krajowego pozostały w kolizji z przepisami prawa wspólnotowego należy kwalifikować jako podstawę do wznowienia postępowania, o której mowa w art. 240 par. 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej, a nie jako jedną z podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji.
Naruszenie przepisów postępowania może polegać w szczególności na niedopełnieniu wynikających z tych przepisów obowiązków organu lub uniemożliwieniu stronie skorzystania z przysługujących jej uprawnień procesowych albo błędnej wykładni tych przepisów. Warunkiem uwzględnienia skargi z tego powodu jest ustalenie, że stwierdzone naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przez możliwość istotnego
Naruszenie przez sąd drugiej instancji art. 328 § 2 k.p.c. w ten sposób, że uzasadnienie orzeczenia nie odpowiada w całości wymaganiom powołanego przepisu tylko wyjątkowo może stanowić podstawę skargi kasacyjnej (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.), to znaczy tylko wtedy, gdy stwierdzone wady mogły mieć wpływ na wynik sprawy.
Dla nabycia prawa do odliczenia podatku z danej faktury niewystarczające jest ustalenie, że dany towar znalazł się w posiadaniu nabywcy lub określona usługa została faktycznie wykonana, jeżeli nie zostanie wykazane, że to w wyniku czynności udokumentowanej tą właśnie fakturą, rodzącej u sprzedawcy (usługodawcy) powstanie obowiązku podatkowego, doszło do nabycia tegoż towaru lub wykonania usługi.
Faktury nie dokumentujące rzeczywistego obrotu nie stanowią podstawy do odliczenia wynikającego z nich podatku naliczonego.
Skoro nabycie prawa do lokalu mieszkalnego jest nierozerwalnie związane z nabyciem udziału w częściach wspólnych budynku, a co za tym idzie - prawem właściciela do korzystania z tych części (wspólnych) budynku, to rozdzielanie tych czynności w aspekcie cywilistycznym byłoby niedopuszczalne, a z punktu widzenia podatkowego miałoby sztuczny, profiskalny charakter. Sprzedaż lokalu wraz z miejscem postojowym