W uzasadnieniu orzeczenia sąd administracyjny powinien wskazać, jakie przepisy uprawniały organ administracji publicznej do wyciągnięcia określonych konsekwencji prawnych z dokonanych w sprawie ustaleń.

Zryczałtowana forma opodatkowania, określona w art. 30 ust. 1 pkt 7 updof będzie mogła być zastosowana wtedy, gdy organ podatkowy dokona skonkretyzowania, a następnie porównania dwóch wymienionych w art. 20 ust. 3 pozycji majątkowych. Określić bowiem trzeba wydatki poniesione przez podatnika w roku podatkowym oraz wartość zgromadzonego w tym roku podatkowym mienia, a następnie porównać je z wartością

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć go w działalności gospodarczej aby wydatek ten mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania

W sytuacji, gdy organ podatkowy na podstawie oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dojdzie do wniosku, że w sprawie nie zaistniała ani przesłanka ważnego interesu podatnika, ani przesłanka interesu publicznego, to wówczas w ogóle nie będzie wchodziło w grę zastosowanie przez organ administracyjny uznania administracyjnego. Oznacza to, że w takim przypadku organ nie będzie dysponował wyborem

Podatnik nie może czerpać korzyści procesowych z nieskorzystania ze swoich uprawnień w zakresie postępowania dowodowego, które gwarantuje art. 123 O.p. Bierność podatnika nie może odnieść skutków negatywnych, ale nie może też prowadzić do skutków pozytywnych, faworyzujących stanowisko podatnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym względem organu podatkowego, gdyż inaczej zostałaby naruszona zasada

Nie istnieje prawny nakaz, aby w toku postępowania podatkowego koniecznym było powtórzenie przesłuchania świadka, który zeznawał w takich postępowaniach. W konsekwencji korzystanie z tak uzyskanych zeznań samo w sobie nie narusza zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym ani też nie może naruszać jakichkolwiek innych przepisów Ordynacji podatkowej.

Naruszenie prawa materialnego będące następstwem błędnej jego wykładni można określić jako nadanie innego znaczenia treści zastosowanego przepisu, czyli polega na mylnym zrozumieniu poszczególnego zwrotu lub treści i tym samym znaczenia przepisu lub też tylko terminu występującego w jego treści.

Zwolnienie okreslone w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi zarówno wówczas, gdy otrzyma on środki na swój rachunek bezpośrednio od pierwotnych dawców, to jest rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych oraz międzynarodowych instytucji finansowych, jak również wówczas gdy otrzyma środki od podmiotu krajowego albo obcego upoważnionego

Zryczałtowana forma opodatkowania, określona w art. 30 ust. 1 pkt 7 updof będzie mogła być zastosowana wtedy, gdy organ podatkowy dokona skonkretyzowania, a następnie porównania dwóch wymienionych w art. 20 ust. 3 pozycji majątkowych. Określić bowiem trzeba wydatki poniesione przez podatnika w roku podatkowym oraz wartość zgromadzonego w tym roku podatkowym mienia, a następnie porównać je z wartością

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia tylko te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów.

Aby przedsiębiorca mógł zaliczyć do kosztów wydatki na doradztwo podatkowe i ekonomiczne, umowa z doradcą musi być tak sformułowana, aby jasno z niej wynikało, że doradztwo to dotyczy działalności podatnika, a nie innego podmiotu.

Bierność podatnika nie może odnieść skutków negatywnych, ale nie może też prowadzić do skutków pozytywnych, faworyzujących stanowisko podatnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym względem organu podatkowego, gdyż inaczej zostałaby naruszona zasada sprawiedliwości.

1. Wadliwość wymiaru podatku z uwagi na błędne określenie podstawy opodatkowania nie stanowi przesłanki rażącego naruszenia prawa z powodu błędnego postępowania, w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. 2. Przepis art. 248 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi podstawę wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności na żądanie strony lub z urzędu przez organ podatkowy. Uchybień w