Jeżeli organ podatkowy nie podziela stanowiska wnioskodawcy dotyczącego zakwalifikowania stanu faktycznego interpretacji pod określone przepisy prawa materialnego, to w wydanej interpretacji przedstawia negatywną ocenę stanowiska prawnego wnioskodawcy oraz - swoje - urzędowe stanowisko w sprawie kwalifikacji prawnej tego samego stanu faktycznego. W żadnym przypadku organ podatkowy nie może ograniczyć

Normy art. 88 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. w żadnym przypadku nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993r. Zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed akcesją jak i po dniu 1 maja 2004r. istniały takie same unormowania wykluczające odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu

Przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury nieodzwierciedlającej rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, oznaczałoby, że prawo do odliczenia przysługuje z tytułu samego posiadania faktury z wykazanym podatkiem, który nie jest należny od podmiotu, który fakturę taką wystawił, jako nierealizującym czynności opisanej w tej fakturze. Tymczasem prawo do odliczenia podatku

W przypadku, gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Niewystarczającym przy tym jest dla prawa do odliczenia podatku z danej faktury jedynie ustalenie, że dany towar znalazł się w posiadaniu nabywcy lub określona usługa została faktycznie

Na gruncie Ordynacji podatkowej nie ma dowodów lepszych czy gorszych. Każdy dowód ma potencjalnie taką samą moc dowodową. Jej konkretyzacja (ustalenie wagi dowodu dla danej sprawy) stanowi wypadkową indywidualnej oceny treści tego dowodu dokonanej przez organ podatkowy przez pryzmat jego wiedzy, zasad logiki i doświadczenia życiowego oraz porównania wniosków płynących z treści ocenianego dowodu z ustaleniami

1. Art. 5 ust. 4 ustawy NIP nie określa rodzajów informacji podlegających ujawnieniu. Zabieg interpretacyjny polegający na przyjęciu, że z informacji podlegających ujawnieniu wynika konieczność wskazania miejsca prowadzenia działalności jest nieuprawniony. 2. Art. 5 ust. 4 ustawy NIP nie może być traktowany jako źródło obowiązków z uwagi na brak precyzji w użytym przez ustawodawcę sformułowaniu ,,również

W pierwszej fazie postępowania, to jest fazie budowy domniemania istnienia dochodów pochodzących z nieujawnionych do opodatkowania źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ podatkowy zobligowany jest do poznania wszystkich wymienionych w tym przepisie elementów. Są nimi po pierwsze, poniesione wydatki i wartość zgromadzonego mienia danym roku podatkowym

Brak winy występuje w przypadku choroby strony czy pełnomocnika, która uniemożliwia podjęcie działania nie tylko osobiście, ale i skorzystanie z pomocy innych osób. Przyczyną niezawinionego niedokonania w terminie czynności procesowej mogą być także klęska żywiołowa czy katastrofa. Nie można przyjąć, by uchybienie terminowi nastąpiło bez winy podmiotu, który miał podjąć czynność procesową, jeżeli przyczyną

W związku z tym, że moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadku może się różnić od momentu nabycia spadku (może być późniejszy), powstała konieczność rozstrzygnięcia, w jakim brzmieniu należy stosować przepisy ustawy, gdy po nabyciu spadku, ale przed powstaniem obowiązku podatkowego, nastąpiła zmiana ustawy. Ustawodawca wyraźnie uregulował to zagadnienie w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizacyjnej

Powołanie przez zobowiązanego art. 32 pkt 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie mogło stanowić warunku wystarczającego i koniecznego do tego by pismo skierować do wierzyciela celem zajęcia przez niego stanowiska. Z treści skargi kasacyjnej wynika przy tym, iż takie postępowanie było niecelowe, gdyż postępowanie egzekucyjne zostało zakończone poprzez skuteczne zajęcie rachunku bankowego

Wyrażenie w formie postanowienia stanowiska Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie prowadzonej przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, stanowi niepodlegający osobnemu zaskarżeniu składnik podstawy decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Organ podatkowy nie może ingerować w stosunki prawne stron umów, ma jednak prawo i obowiązek badania oraz oceny umowy z uwzględnieniem w tej ocenie rzeczywistych działań stron umowy w zakresie jej skutków podatkowych.

Normy art. 88 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. w żadnym przypadku nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993r.