Orzeczenia

Orzeczenie
14.09.2011 Podatki

W postępowaniu podatkowym prowadzonym na podstawie przepisu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. organ podatkowy ustala wysokość wydatków poczynionych przez podatnika w danym roku podatkowym i zestawia tę kwotę z wysokością uzyskanych w danym roku przychodów oraz mieniem zgromadzonym w latach ubiegłych (pochodzącym ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od podatku). Jeśli kwota wydatków jest wyższa organ zobligowany

Orzeczenie
14.09.2011 Podatki

Skutki zasady standstill wynikającej z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy (art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że obowiązujące od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. normy art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - w przypadku zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów

Orzeczenie
14.09.2011 Podatki

Art. 86 ust. 3 ustawy o VAT z 2004 r., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. oraz w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r., znajdował do dnia 31 grudnia 2010 r. (uchylenie tego przepisu) pełne zastosowanie do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego.

Orzeczenie
14.09.2011

W świetle art. 177, art. 178 i art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz art. 3 § 1 P.p.s.a., a także art. 133 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 106 § 3 tej ustawy, sąd administracyjny nie posiada co do zasady kompetencji do dokonywania ustaleń stanu faktycznego, w będącej przedmiotem jego rozpoznania sprawie administracyjnej, ponieważ zadanie to należy do organu administracji

Orzeczenie
14.09.2011 Podatki

Podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Przepis art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ma charakter szczególny i określa zamknięty zakres rodzajów działalności organów administracji, dla których decydujące znaczenie mają zapisy w ewidencji gruntów.

Orzeczenie
14.09.2011 Podatki

Art. 11 A VI Dyrektywy dopuszcza stosowanie szacowania dla ustalenia podstawy opodatkowania i dotyczy sytuacji, w której rzeczywista wartość transakcji zawartej przez podmioty powiązane odbiega od wartości rynkowej, jednakże brak jest podstaw do twierdzenia, że wartość ta nie została w rzeczywistości ustalona przez strony transakcji.