W stosunku do posiadacza, który nabył weksel w wyniku indosu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 zd. drugie Pr. weksl., czyli tzw. indosu poterminowego znajduje zastosowanie art. 513 k.c. Oznacza to, że jeżeli taki posiadacz dochodzi zapłaty sumy wekslowej, dłużnik może przedstawić mu wszelkie zarzuty przysługujące mu wobec posiadacza, który dokonał indosu poterminowego, w chwili powzięcia wiadomości o

Stwierdzenie w zakładowym układzie zbiorowym pracy o możliwości przeznaczenia określonej kwoty na pomoc finansową dla zwalnianych pracowników nie daje podstawy do twierdzeń o włączeniu prawa do świadczeń do układu. Warto też zwrócić uwagę, że świadczenia z Zakładowego Fundusz Świadczeń Socjalnych nie mają charakteru roszczeniowego.

Sąd Okręgowy naruszył art. 22 § 1 i § 11 k.p. w ten sposób, że uznał za przesądzającą treść umowy a nie ustalił sposobu realizacji i okoliczności motywujących strony do zawarcia umowy cywilnoprawnej (w tym okoliczności mogących prowadzić do ustalenia jej nieważności jako zmierzającej do obejścia ustawy - art. 58 § 1 k.c.) i odstąpienia od niej - są to okoliczności mające znaczenie dla oceny charakteru

Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę, a w przypadku, gdy pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia, podstawą jest minimalne wynagrodzenie za pracę. Należy tu przepisy ubezpieczeniowe wykładać ściśle, a stanowią one wyraźnie o wynagrodzeniu wypłaconym.

Błędne zastosowanie prawa materialnego, czyli tzw. "błąd subsumcji" to wadliwe uznanie, że ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada hipotezie określonej normy prawnej. Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może, zatem być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nie zaś na podstawie stanu faktycznego, które skarżący uznaje za prawidłowy

Skoro oskarżony w momencie składania swojego oświadczenia nie znał żadnego z kolejnych terminów rozpraw, to oparcie się przez Sąd pierwszej instancji na przepisie art. 377 § 3 k.p.k. nie było uprawnione. Oczywiście oświadczenie oskarżonego stanowiło przejaw jego decyzji co do uczestnictwa w postępowaniu, ale nie powinno stanowić podstawy do zastosowania przepisu art. 377 § 3 k.p.k.

Sąd (…) w istocie uzależnił (…) możliwość zastosowania art. 60 § 4 k.k. od spełnienia dodatkowego, niezawartego w tym przepisie warunku - wykazania przez prokuratora przesłanek wymienionych w tym przepisie przed wydaniem wyroku przez Sąd I instancji. Sąd, w tym odwoławczy, nie jest uprawniony do poszerzenia katalogu przesłanek ustawowych zastosowania jakiejkolwiek instytucji prawa karnego, w szczególności

Nieodpłatne przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Na aprobatę zasługuje stanowisko Sądu I instancji w kwestii odmowy zastosowania art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten stanowi wyjątek od określonej w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zasady liczenia terminu do złożenia zawiadomienia organu, nie może być zatem interpretowany rozszerzająco.

Szacowanie podstawy opodatkowania winno być oparte na realnych założeniach i dokonane przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania i zasad doświadczenia życiowego.

Dokonując wykładni słowa "publiczna" [użytego w art. 52 pkt 1 lit. b) updof] należy odwołać się do naturalnego języka ustawodawcy. Słowu temu nie można nadawać znaczenia, które byłoby zaprzeczeniem jego powszechnego rozumienia, tj. wynikającego z językowych reguł wykładni. Publiczny - to adresowany do nieoznaczonej liczby bliżej nieokreślonych osób, zaś zamknięty - skierowany do indywidualnie określonych

Wygaśniecie statusu zakładu pracy chronionej w związku z upływem terminu na jaki został przyznany należy rozumieć jako utratę statusu. Nie można bowiem ograniczać pojęcia "utrata statusu" tylko i wyłącznie do sytuacji, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy tj. utraty statusu w drodze decyzji wojewody.

Zgodnie z art. 153 P.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia. Ocena ta odnosić się może zarówno do stanu faktycznego i naruszeń przepisów postępowania, jak i do naruszeń prawa materialnego. Konkluzją (oceną co do zgodności z prawem) określonych spornych kwestii

Naruszenie prawa procesowego może mieć taką samą postać jak naruszenie prawa materialnego.