Jedynie w wyjątkowych przypadkach organ podatkowy obowiązany był uwzględnić z urzędu podatek naliczony. Dotyczyło to jedynie sytuacji, gdy podatnik w danym okresie rozliczeniowym przedwcześnie zadeklarował podatek naliczony.
1. Nawet w razie stosowania zadaniowego czasu pracy pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p. 2. Pełnienie funkcji kierowniczych nie upoważnia pracodawcy do stosowania takich rozwiązań organizacyjnych, które w samym założeniu rodzą konieczność stałego wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych.
Nie można obowiązku "przedstawienia stanu sprawy", o którym mowa w art. 141 § 4 u.p.p.s.a., rozumieć jako obowiązku szczegółowego i drobiazgowego odniesienia się do wszystkich podniesionych w skardze zarzutów. Przedstawienie stanu sprawy (podobnie jak i zarzutów skargi, stanowisk pozostałych stron oraz wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia) ma być "zwięzłe", co należy rozumieć w ten sposób,
Wobec nieskutecznego podważenia poprawności ustaleń co do nie wykazania rzeczywistego charakteru wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w związku z wystawieniem dokumentów przez podmioty nieistniejące, bądź takie które faktycznie robót w nich wskazanych nie wykonały odmowa zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jest w pełni uzasadniona.
Wydatki związane z przejętymi zobowiązaniami nabytego przedsiębiorstwa nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.
Uprawnienie do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego dla nauczycieli przedszkolnych
Wspólnicy odwołujący się od decyzji organu rentowego ustalającej ich odpowiedzialność jako wspólników spółki cywilnej za zaległości składkowe spółki nie są ubezpieczonymi, o których mowa w art. 47710 § 2 k.p.c. W postępowaniu sądowym jest on oczywiście stroną lecz nie jako ubezpieczony, ale: „osoba, której praw i obowiązków dotyczy zaskarżona decyzja” (por. art. 47711 § 1 k.p.c.).
Przepisy, takie jak art. 111 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie są "specjalnymi środkami stanowiącymi odstępstwo", mającymi na celu zapobieganie przypadkom oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania, w rozumieniu art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388, w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2004/7.
Dla określenia miejsca (kraju) opodatkowania eksportu (zwolnienia z prawem do odliczenia w rozumieniu Dyrektywy 112), nie ma znaczenia miejsce (kraj), z którego rozpoczyna się przemieszczanie towaru przed jego zgłoszeniem do procedury wywozu, gdyż dopiero z momentem zgłoszenia tegoż towaru do takiej procedury, nabywa on status towaru, który będzie podlegał wywozowi poza terytorium Wspólnoty, co powoduje