Skoro art. 640 k.p.k. nakazuje odpowiednie stosowanie regulacji, normującej zasady ponoszenia kosztów w sprawach z oskarżenia prywatnego, w razie umorzenia postępowania na zasadzie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k., również w sprawach z oskarżenia publicznego, w których to oskarżyciel posiłkowy wniósł akt oskarżenia, to oznacza, że w tego rodzaju sprawach, przy takim umorzeniu postępowania, koszty procesu ponosić

Organ podatkowy może odstąpić od określenia podstaw opodatkowania w drodze szacowania wyłącznie wówczas, gdy w oparciu o dokumenty, w szczególności takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje, możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania.

Przepis art. 356 § 2 stanowi, że wierzyciel nie może odmówić przyjęcia zapłaty wymaganej wierzytelności pieniężnej od osoby trzeciej, nawet gdyby działała ona bez wiedzy dłużnika. Brak jest tu bowiem uzasadnionego interesu dla takiej odmowy. Warunkiem zaistnienia takiej sytuacji jest jednak to, by spełniający świadczenie działał za dłużnika. Regulacja ta nie znajdzie zastosowania wówczas, gdy działanie

Strona, dopatrując się naruszenia określonego przepisu, powinna w sformułowanym zarzucie wskazać nie tylko numer artykułu, ale również paragrafu, ustępu oraz innych jednostek redakcyjnych, z którego ten przepis wynika, nie pozostawiając tym samym domysłom sądu kasacyjnego ustalenia, który to konkretnie przepis został w sprawie naruszony.

Naczelny Sąd Administracyjny, działający jako sąd kasacyjny, nie ma jakichkolwiek uprawnień do konkretyzowania, uściślania, czy też korygowania zarzutów strony skarżącej.

Odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 190 p.p.s.a. dotyczyć może tylko dwóch sytuacji. Pierwsza z nich związana jest z ewentualną zmianą stanu faktycznego. Gdy rozpoznając sprawę ponownie sąd I instancji stwierdzi, że stan faktyczny, który stanowił podstawę faktyczną rozstrzygnięcia nie został dostatecznie wyjaśniony bądź jest odmienny od poprzednio przyjętego, nie jest związany wyrażoną poprzednio

Jeżeli, nawet po stwierdzeniu w sposób formalny bezskuteczności egzekucji, okaże się, że wierzyciel może jednak uzyskać zaspokojenie wierzytelności z majątku dłużnika, nie ma podstaw do przyjęcia, że zachowuje on prawo do żądania zaspokojenia od członków zarządu dłużnika na podstawie art. 299 k.s.h.

Strona, dopatrując się naruszenia określonego przepisu, powinna w sformułowanym zarzucie wskazać nie tylko numer artykułu, ale również paragrafu, ustępu oraz innych jednostek redakcyjnych, z którego ten przepis wynika, nie pozostawiając tym samym domysłom sądu kasacyjnego ustalenia, który to konkretnie przepis został w sprawie naruszony.

Naczelny Sąd Administracyjny, działający jako sąd kasacyjny, nie ma jakichkolwiek uprawnień do konkretyzowania, uściślania, czy też korygowania zarzutów strony skarżącej.

Podatnik winien udowodnić, że celem wydatku było osiągnięcie przychodu, a zatem ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku.