Wydanie na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o restrukturyzacji decyzji ustalającej warunki restrukturyzacji wyklucza wydanie w tej samej sprawie, w stosunku do tego samego podatnika, na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy decyzji umarzającej postępowanie restrukturyzacyjne, nie stanowi natomiast przeszkody do umorzenia - na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy - postępowania wszczętego wnioskiem strony, jeżeli
Zawiadomienie strony o przysługującym jej prawie wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego stanowi dla niej ważną informację, że postępowanie dowodowe zostało zakończone.
1. Czynności komorników sądowych, wykonywane na własny rachunek, w sposób zorganizowany w formie kancelarii komorniczej, stanowią zarobkową działalność usługową, prowadzoną w sposób zorganizowany i ciągły - spełniając wszystkie cechy działalności gospodarczej o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz.844
Organ podatkowy dysponuje pewnym marginesem swobody w odniesieniu do zarówno wykładni pojęć "ważny interes podatnika" i "interes publiczny", jak i oceny sytuacji faktycznej sprawy. Tej swobody nie można jednak utożsamiać z uznaniem administracyjnym. Weryfikacja istnienia przesłanek udzielenia ulgi, o jakiej mowa w art. 67a par. 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, poddana jest bowiem rygorom postępowania
W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie "niewydanie interpretacji" użyte w art. 14o § 1 O.p., nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.
Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć go w działalności gospodarczej aby wydatek ten mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania
Do naruszenia przez sąd pierwszej instancji art. 141 § 4 p.p.s.a. może dojść tylko wtedy, gdy przyjęcie przez niego stanu faktycznego, który organ podatkowy ustalił nastąpiło bez wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego i bez właściwej jego oceny.
W rozumieniu przepisu art. 229 § 3 k.k. nie mogą stanowić naruszenia przepisów prawa te czynności i decyzje osoby pełniącej funkcje publiczną, które nie wykraczają poza sferę przyznanej jej uznaniowości.
Błędne zastosowanie prawa materialnego, czyli tzw. "błąd subsumpcji" to wadliwe uznanie, że ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada hipotezie określonej normy prawnej. Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może, zatem być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nie zaś na podstawie stanu faktycznego, które skarżący uznaje za prawidłowy
Nie można powoływać się na skutki prawne wynikające z przepisów art. 7 ust. 8 bądź 22 ust. 2 u.p.t.u. w sytuacji, gdy dany podmiot (zamawiający [zlecający] bądź pośrednik) przed rozpoczęciem transportu transgranicznego wszedł w prawa dysponowania towarem jak właściciel.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie dopuszczają możliwości sumowania marż uzyskanych przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym i obliczania kwoty podatku od łącznej marży.
Gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 183 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej, co oznaczało, że nie mógł orzekać na podstawie oczekiwań strony, które nie zostały należycie wyartykułowane.
Ujęcie zakresu działania agenta zakupu w pryzmacie polskiego prawa cywilnego prowadzi do wniosku, że w przypadku działania agenta w charakterze przedstawicielskim w rozumieniu art. 758 § 1 in fine i § 2 Kodeksu cywilnego jego prowizja będzie mieściła się w pojęciu "prowizja od zakupu" zdefiniowanym dla potrzeb celnych, zaś w sytuacji działania agenta wyłącznie w charakterze pośrednika - art. 758 §
Skoro w stanie faktycznym niniejszej sprawy Kontrahent nie dysponował umocowaniem do zawierania umów sprzedaży w imieniu Spółki, to tym samym wynagrodzenie jakie otrzymał nie mogło być uznane za prowizję od zakupu w rozumieniu art. 32 ust. 4 WKC. Nie podlegało ono zatem wyłączeniu z kosztów doliczanych do wartości celnej importowanego towaru w oparciu o art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt i) in fine oraz art
Obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) powstaje jedynie wówczas, gdy zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług, następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub świadczenia usług, są jednoznacznie i
Prowizja od zakupu obejmuje wynagrodzenie agenta za wykonywane przez niego czynności ale obejmujące poza działaniami faktycznymi również czynności prawne w postaci występowania w imieniu kupującego w ramach nabycia (zakupu) importowanych towarów.
Ujęcie zakresu działania agenta zakupu w pryzmacie polskiego prawa cywilnego prowadzi do wniosku, że w przypadku działania agenta w charakterze przedstawicielskim w rozumieniu art. 758 § 1 in fine i § 2 Kodeksu cywilnego jego prowizja będzie mieściła się w pojęciu "prowizja od zakupu" zdefiniowanym dla potrzeb celnych, zaś w sytuacji działania agenta wyłącznie w charakterze pośrednika - art. 758 §