Oceniając skutki podatkowe w VAT poczęstunku dla klientów podatnika, należy sprawdzić, czy nie jest to przekazanie prezentów o małej wartości lub świadczenie usługi.

Art. 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Jeżeli natomiast uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia wskazuje, jaki stan faktyczny przyjęty został przez sąd i dlaczego, wówczas przepis ten nie może stanowić wystarczającej podstawy

Przesłanka „niekaralności za przestępstwo umyślne” określone w art. 66 § 1 k.k. dotyczy prawomocnych skazań, które miały miejsce do dnia orzekania w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania.

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa w formie nagród rzeczowych ukrytych w paczkach kawy, a także w sytuacjach, w których po dokonaniu przez klienta zakupów określonej ilości towarów otrzymuje on od Spółki nagrodę rzeczową - czyli na cele związane z tym przedsiębiorstwem - nie stanowi dostawy towarów w świetle art.7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet

W aktualnym stanie prawnym przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

1.Biorąc pod uwagę, że niezależnie od funkcji kompensacyjnej środki karne określone w art. 46 k.k. mają charakter represyjny, zatem niekorzystne dla sprawcy uregulowania nie mogą go dotknąć, o ile nie obowiązywały w dacie popełnienia przestępstwa. 2.Art. 46 § 2 k.k. nadal (…) stanowi, że nawiązka może być orzeczona na rzecz pokrzywdzonego (wyłącznie), co prowadzi do wniosku, że nie wchodzi w grę w

Przesłanka „niekaralności za przestępstwo umyślne” z art. 66 § 1 k.k. dotyczy prawomocnych skazań, które miały miejsce do dnia orzekania w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania.

W razie chwilowej nieobecności adresata, przebywającego w kraju, dorosły domownik może odebrać pismo w mieszkaniu (art. 132 § 2 k.p.k.), a także na poczcie (art. 26 ust. 3 pkt b ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe - Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 ze zm.), ale ma wówczas obowiązek, jako że to pismo nie jest adresowane do niego, przekazać je adresatowi.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 O.p. zachodzi także wówczas, gdy organ podatkowy wydając postanowienie o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania, oceniając uprawnienia doradcy podatkowego, wnoszącego środek zaskarżenia po wypowiedzeniu pełnomocnictwa, nie zastosował przepisu art. 94 § 2 k.p.c. w związku z art. 137 § 4 O.p.

Swobodna ocena dowodów ograniczona jest jedynie powinnością przedstawienia rozumowania, które doprowadziło Sąd do takiego, a nie innego rozstrzygnięcia.