1. Norma prawna kształtująca interes prawny strony w postępowaniu o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego /art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1995 r. o znakach towarowych - Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ ma niekiedy strukturę pochodzącą z różnych gałęzi prawa, nawiązującą także do czynności stron dokonywanych nawet z udziałem innych podmiotów. 2. Każdą sprawę administracyjną kształtuje

Odrzucenie skargi wniesionej po terminie w przypadku gdy został złożony wniosek o przywrócenie terminu, możliwe jest dopiero po prawomocnym rozpoznaniu wniosku o przywrócenie terminu.

Nie zasługuje na akceptację pogląd Sądu pierwszej instancji, że przepis art. 246 par. 4 ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest przepisem szczególnym, który uniemożliwia zwrot uiszczonych opłat manipulacyjnych.

Aby prowadzony zakład pracy chronionej uzyskał prawo do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu kwoty podatku od towarów i usług /art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 2003 r./ musi być zawsze spełniony ustanowiony w art. 14 ust. 6 pkt 1 tej ustawy warunek wpłacenia w terminie

Odrębna od gruntu własność nakładów, nie objętych zwrotem wywłaszczonej nieruchomości, nie czyni ich właścicieli stronami postępowania o zwrot, a jedynie ma znaczenie w dokonaniu rozliczeń i to tylko na drodze cywilnej, co powoduje, że w postępowaniu administracyjnym działkowcy mają jedynie interes faktyczny.

Stosowanie art. 133 i art. 134 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odrębnie dla zdefiniowania strony postępowania podatkowego nie jest zasadne /chociaż w ustawie nie określono wzajemnych relacji pomiędzy tymi przepisami/. Konstrukcja oparta bowiem na samym przepisie art. 133 Ordynacji podatkowej jest oderwana od materialnoprawnej sytuacji podmiotu uznawanego