1. Ograniczenie kontroli sądowej do badania zgodności decyzji z prawem /a nie z punktu widzenia słuszności i celowości/ nie oznacza jednak, wbrew twierdzeniom zawartym w zaskarżonym wyroku, że Sąd bada jedynie, czy wydanie decyzji uznaniowej w zakresie umorzenia zaległości podatkowej poprzedzone zostało prawidłowo przeprowadzonym postępowaniem dowodowym oraz wyjaśnieniem stanu faktycznego. Sąd Administracyjny
W przypadku spółki cywilnej nie można mówić o zbiegu odpowiedzialności z tytułu dodatkowego zobowiązania podatkowego oraz odpowiedzialności karnej skarbowej za wykroczenia skarbowe, gdyż spółka cywilna jako podatnik podatku od towarów i usług nie może ponieść bezpośrednio odpowiedzialności karnej skarbowej.
Charakteru reklamowego katalogów i kalendarzy nie zmienia fakt, że były one przekazywane dotychczasowym kontrahentom, jeżeli uwzględni się cel przedsięwzięcia jakim było niewątpliwie zachęcenie tych podmiotów do zakupu oferowanych towarów.
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie przewidują podstawy skargi kasacyjnej w postaci "naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie". Zgodnie z art. 174 pkt 1 powołanej ustawy naruszenie prawa materialnego nastąpić może przez błędną jego wykładnię albo ma ono postać niewłaściwego
1. Brak skutku dewolutywnego w przypadku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy powoduje zdaniem autora skargi kasacyjnej, że nie może mieć w sprawie zastosowania art. 130 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wyłączający pracownika od wydania po raz drugi decyzji, gdyż odnosi się on do przypadku, gdy w sprawie rozstrzygają organy dwóch instancji
Ze względu na kontrolne kompetencje sądów administracyjnych brak w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia przepisu postępowania sądowego, który kwestionowałby prawidłowość dokonanej przez Sąd pierwszej instancji oceny co do zgodności z prawem materialnym decyzji organu podatkowego powoduje, iż zarzut naruszenia prawa materialnego jest w tym przypadku bezprzedmiotowy. Sąd Administracyjny nie rozpoznaje
W świetle art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może zostać uznany za eksport potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów poza państwową granicę państwa, jeżeli nie nastąpił w związku ze sprzedażą towarów. Aby daną czynność /wywóz towarów/ uznać za eksport, musi ona dotyczyć towarów znajdujących