1. Ze sposobu sformułowania ust. 6 art. 14a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że ustawodawca nie dopuszcza możliwości skorzystania przez podatnika z przywileju określonego w tym przepisie w sytuacji, gdy nie wpłacił on uprzednio zadeklarowanej kwoty zobowiązania w pełnej wysokości. Przepis ten zawiera więc jeden

W stanie prawnym obowiązującym w 2002 r. dopuszczalne było ustalenie spółce cywilnej dodatkowego zobowiązania na podstawie art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Przepis art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewidywał, że obowiązek podatkowy powstawał z chwilą przyjęcia zapłaty jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi pobrano co najmniej połowę ceny. We wskazanym uregulowaniu prawnym nie przewidziano możliwości przesunięcia obowiązku podatkowego w sytuacji,

Jeśli nawet towar z importu nie dotarł do sklepu wolnocłowego, dostawca musi zapłacić cło. Przepis art. 130 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podlega ścisłej wykładni, a jego rozszerzona interpretacja, polegająca na traktowaniu osoby upoważniającej jako osoby biorącej udział w wydaniu decyzji, byłaby niezgodna z wolą ustawodawcy. Oceniając

W aktualnym stanie prawnym stanowienie aktów prawa miejscowego /za wyjątkiem trybu uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego/, nie wymaga przeprowadzenia przez organy administracji publicznej postępowania dowodowego, a także zasięgania opinii biegłych i ekspertyz. Oczywiście strona podważająca legalność aktu prawa miejscowego ma prawo powoływać się na wszelkie środki dowodowe, a

1. Właściciel obiektu budowlanego graniczącego z pasem drogowym dla umieszczenia na tym obiekcie urządzenia niezwiązanego z funkcjonowaniem drogi, a wchodzącego w przestrzeń pasa drogowego, winien uzyskać dla tego celu stosowne odpłatne zezwolenie, w przeciwnym razie zarządca drogi może nakazać mu przywrócenie stanu poprzedniego niezależnie od obowiązku uiszczenia kary pieniężnej. 2. Niewątpliwie o

Przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ nie stanowią, że decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym musi być wydana natychmiast po stwierdzeniu tego faktu z pominięciem podstawowych zasad postępowania administracyjnego, jak też nie przewidują opatrzenia takiej decyzji rygorem natychmiastowej wykonalności. Fakt

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika z winy pracodawcy (art. 55 § 11 Kodeksu pracy) nie może być uznane za ustanie stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę (art. 921 § 1 Kodeksu pracy), wobec czego pracownikowi nie przysługuje odprawa pieniężna, choćby przed rozwiązaniem stosunku pracy posiadał ustalone prawo do emerytury (wyrok Sądu Najwyższego z 16 listopada 2000

Rozwiązanie stosunku pracy, wraz z którym pracownik uzyskuje świadczenie przedemerytalne, nie jest ustaniem stosunku pracy „w związku z przejściem na emeryturę” w rozumieniu art. 921 § 1 Kodeksu pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 6 maja 2003 r., I PK 257/02, OSNP 2004/15/267).

(...) prawomocne skazanie za czyn ciągły (art. 12 kk) stoi na przeszkodzie, ze względu na treść art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., ponownemu postępowaniu o później ujawnione zachowania, będące elementami tego czynu, które nie były przedmiotem wcześniejszego osądzenia (uchwała SN z dnia 21 listopada 2001 r., I KZP 29/02, OSNKW 2001, nr 1-2, poz. 2).

Przepis art. 17 § 3 k.s.h. może mieć odpowiednie zastosowanie do dokonania czynności prawnej przez spółkę akcyjną, reprezentowaną przez radę nadzorczą (art. 379 k.s.h.), gdy wymagana jest zgoda (uchwała) walnego zgromadzenia. Brak uchwały walnego zgromadzenia spółki akcyjnej nie powoduje nieważności umowy o pracę z członkiem zarządu spółki, jeżeli wymaganie zgody walnego zgromadzenia na jej zawarcie

Warunkiem niezbędnym orzeczenia o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika za zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne jest, by zobowiązanie do zapłaty składek, w związku z którym powstała ta zaległość, było ustalone w odrębnej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Decyzji tej nie może zastąpić zawarcie układu ratalnego między nabywcą majątku i Zakładem Ubezpieczeń Społecznych