Niespójność art. 56 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu tego przepisu sprzed 1 stycznia 2003 r. z art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. nr 140 poz. 938 ze zm./ nie przesądzała o braku podstawy prawnej do pobierania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

W postępowaniu o uzgodnienie ujawnionego w księdze wieczystej stanu prawnego nieruchomości z rzeczywistym stanem prawnym nie jest dopuszczalne ustalenie na podstawie art. 43 § 2 k.r.o. nierównych udziałów w majątku wspólnym (nieruchomości).

Odpowiednie stosowanie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wyłącza spod jej reżimu moment powstania zobowiązania do zapłaty opłaty skarbowej.

W świetle art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ opisowy czy ogólnoinformacyjny charakter oznaczenia to cecha, która świadczy o braku konkretnej, a nie abstrakcyjnej zdolności odróżniającej znaku towarowego.

Oczekiwanie na wydanie rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie może stanowić przesłanki zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./.

Wykładnia ustawy o znakach towarowych, dokonywana przez Urząd Patentowy i przez sądy powinna być zgodna z prawem wspólnotowym, w tym z Pierwszą Dyrektywą Rady z dnia 21 grudnia 1988 r. Nr 89/104/EWG mającą na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych /Dz.U. UE.L. 1989 nr 40.1/. Dyrektywa ta może być poodstawą oceny, czy w świetle ustawy z dnia 31 stycznia