Rażącym naruszeniem prawa jest nie tylko złamanie oczywistego przepisu, lecz także wywołanie skutków sprzecznych z prawem. W świetle unormowania zawartego w treści art. 35 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, organ mógł wygasić zarząd tylko w całości, a nie w ułamkowej części.

Jeśli zostanie stwierdzona nierzetelność w prowadzonej przez spółkę dokumentacji podatkowej, możliwe będzie nałożenie na spółkę cywilną dodatkowego zobowiązanie podatkowego określonego w art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Natomiast wspólnicy spółki cywilnej mogą odpowiadać za zobowiązania spółki jedynie

Urzędy skarbowe bezprawnie odbierały prawo do odliczenia podatnikom, którzy sprzedawali usługi nieobjęte podatkiem od towarów i usług. Części z nich będą zwracać pieniądze z odsetkami za kilka lat. Do 2001 r. nie było przepisu, który nakazywałby stosować proporcje w odliczeniu podatku od towarów i usług, jeżeli wiązało się ono ze sprzedażą niepodlegającą ustawie. Organy skarbowe nie mogą więc stosować

Nie jest dopuszczalna korekta podatku naliczonego wynikającego z faktur i dokumentów celnych w rozliczeniu za jeden miesiąc, gdy obejmuje ona więcej okresów rozliczeniowych. Należy dokonać korekty za poszczególne okresy rozliczeniowe.

Nie jest dopuszczalna korekta podatku naliczonego wynikającego z faktur i dokumentów celnych w rozliczeniu za jeden miesiąc, gdy obejmuje ona więcej okresów rozliczeniowych. Należy dokonać korekty za poszczególne okresy rozliczeniowe.

Nie jest dopuszczalna korekta podatku naliczonego wynikającego z faktur i dokumentów celnych w rozliczeniu za jeden miesiąc, gdy obejmuje ona więcej okresów rozliczeniowych. Należy dokonać korekty za poszczególne okresy rozliczeniowe.

Na zasadzie art. 14a ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnienie od wpłat,określone w ust. 1 tego artykułu, nie ma zastosowania do różnicy, o której mowa w jego ust. 3, czyli do kwoty podlegającej przekazaniu na PFRON. Jeżeli tylko część należnej kwoty nie została przekazana na ten Fundusz, to niezależnie od przyczyn, które to spowodowały, jedynie ta część podlega wpłacie do urzędu skarbowego jako należne

Pracownikowi, który usprawiedliwił nieobecność w pracy z opóźnieniem, nie można zasadnie zarzucić opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia. Nieusprawiedliwienie w terminie nieobecności w pracy i opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia stanowią odmienne rodzajowo naruszenia obowiązków pracowniczych (wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1997 r., I PKN 416/97, OSNP 1998/20/596).

Pracownik ma obowiązek zwrócić koszty szkolenia, gdy wynika to z uzgodnienia stron stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 14 maja 1998 r., I PKN 110/98, OSNP 1999/10/338).

1. Obrót towarem jakim jest budynek i nabycie go, po wszczęciu postępowania egzekucyjnego, w wyniku licytacji stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i objęty jest podatkiem od towarów i usług. 2. Z treści tego przepisu art. 12a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów

Wyniki wykładni językowej art. 324 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, z uwagi na użycie w tym przepisie pojęcie "sprawy", a nie "postępowania" prowadzą do wniosku, że obejmuje on wszelkie sytuacje prawne powstałe pod działaniem uchylonej na mocy art. 343 par. 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej - ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach

ustalenia faktyczne Sądu nie mogą być podważone zarzutem naruszenia prawa materialnego, wymienionym w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Postanowienia wstrzymujące wykonanie zaskarżonej decyzji mają charakter incydentalny. Nierespektowanie ich aczkolwiek naganne, nie może być jednakże utożsamiane z brakiem "wymaganego pozwolenia na budowę", o którym mowa w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, powodującym konieczność orzeczenia rozbiórki w trybie ww. przepisu.

Art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie miał zastosowania do czynności polegającej na rozporządzeniu rzeczą ruchomą przez osobę nieuprawnioną, jeżeli nabywca w momencie powstania obowiązku podatkowego działał w dobrej wierze.

Brak wskazania przepisu np. Ordynacji podatkowej, którego naruszenia przez organy podatkowe Sąd I instancji niesłusznie nie stwierdził, uniemożliwia NSA odniesienie się do tego zarzutu, gdyż Sąd ten nie ma prawa dokonywać wykładni zarzutów skargi kasacyjnej, które powinny być sprecyzowanie jasno i jednoznacznie. Art. 324 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje obowiązek stosowania zarówno przepisów procesowych