1. Zarzut oparty na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ skierowany być musi przeciwko wyrokowi sądu, a nie przeciwko decyzji organu podatkowego. 2. Artykuł 27 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi

1. Brak wyraźnego stwierdzenia, w skardze kasacyjnej, że art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ został naruszony, uniemożliwia sądowi w postępowaniu kasacyjnym podważenie ustalenia, iż wydatki na rzecz udziałowców spółki nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. 2. Nie odpowiada wymogom z art. 176 w związku

Instytucja wznowienia postępowania opiera się na przysługującej, poza tokiem instancji, skardze o presumpcję wadliwego procesu i zastąpienie zapadłego orzeczenia - orzeczeniem nowym. Nadzwyczajny charakter tego środka prawnego, skierowanego przeciwko prawomocnemu wyrokowi powoduje, że wznowienie postępowania sądowego może nastąpić wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie.

Brak wystarczających ustaleń faktycznych czyni przedwczesnym rozpoznanie zarzutu naruszenia prawa materialnego.

Uwzględniając ustalenia poczynione w sprawie a w szczególności ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku uznającego pozwanego winnym występku, w wyniku którego Z.Sz. doznał szkody, należy stwierdzić, iż nietrafne jest stanowisko obu Sądów wyrażone w niniejszej sprawie, że do odpowiedzialności pozwanego nie może mieć zastosowanie wydłużony termin przedawnienia przewidziany w art.

Przepisami określającymi zasady i tryb postępowania, o których mowa w art. 190 ust. 4, są między innymi te postanowienia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, które regulują instytucje nadpłaty.

Przepisami określającymi zasady i tryb postępowania, o których mowa w art. 190 ust. 4, są między innymi te postanowienia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, które regulują instytucje nadpłaty.

Decyzja nacjonalizacyjna oraz decyzja o zatwierdzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego są ze sobą nierozerwalnie związane i dlatego oczywiste jest, iż niestwierdzenie zaistnienia przesłanki z art. 156 par. 2 Kpa w odniesieniu do decyzji nacjonalizacyjnej jest ostateczne oraz prawomocne i przesądza o konieczności stwierdzenia nieważności również orzeczenia zatwierdzającego protokół zdawczo-odbiorczy tego

Przesłanki pozwalające na zaliczanie wierzytelności wobec skarbu państwa na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań podatkowych muszą być spełnione łącznie.

Przepis art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ stanowi, że przytoczone w skardze kasacyjnej podstawy kasacji powinny być uzasadnione. Stosownie do wyraźnych postanowień art. 174 powołanej ustawy wskazane wyżej podstawy kasacyjne wraz z ich uzasadnieniem dotyczyć powinny naruszenia przepisów prawa materialnego czy procesowego