1. Stosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w art. 22j ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ jest odrębną metodą amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W szczególności, jest to inna metoda niż metoda liniowa z zastosowaniem stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych

Jako koszty uzyskania przychodu podlegają uwzględnieniu tylko te wydatki poniesione w roku podatkowym, które dotyczą usług faktycznie wykonanych /potwierdzonych dowodami/, mających na celu uzyskanie przychodu.

1. Skoro zatem dopiero na podstawie art. 52 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, a więc dopiero od 1 stycznia 1998 r. istnieje obowiązek traktowania nienależnego lub nadmiernego zwrotu podatku "na równi z zaległością podatkową" - to naliczenie odsetek z tego tytułu za okresy sprzed 1 stycznia 1998 r. uznać trzeba za przejaw niedopuszczalnego

Sam fakt zaklasyfikowania samochodu do samochodów osobowych jest wystarczającą przesłanką do zastosowania przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Za całkowicie błędną należy uznać interpretację art. 25 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy dokonaną przez podatniczkę, iż kwestia ładowności ma w sprawie również

Kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z marketingiem i promocją bądź innymi usługami, jednakże podatnik powinien wykazać w sposób wiarygodny potwierdzenie ich wykonania. Z chwilą bowiem zakwestionowania zaliczenia przez organy podatkowe konkretnego wydatku, jako nie będącego kosztem uzyskania przychodów, na podatniku ciąży obowiązek wykazania, iż zamiar poniesionych wydatków był obiektywnie

Sposobem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego może być albo zapłata podatku, albo przedawnienie. Podatnik, który dobrowolnie zapłacił podatek, nie może jednocześnie domagać się jego zwrotu, wskazując na przedawnienie zobowiązania.

Skutki materialnoprawne w postaci potrącenia z przychodu wydatków poniesionych w celu jego osiągnięcia mogą nastąpić bowiem jedynie wtedy, gdy podatnik przedstawi lub wskaże źródła bądź środki dowodowe, które umożliwią organowi podatkowemu przeprowadzić dowód na okoliczność ich faktycznego poniesienia w celu osiągnięcia przychodu oraz w związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a osiągniętym lub zamierzonym

1. Wyliczenie sposobów wydatkowania dochodów zawarte w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ stanowi jedynie przykładowy katalog. 2. W przypadku, gdy Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz

1. Doradca podatkowy może reprezentować klienta przed organami celnymi. Jeżeli jednak sprawa trafi do sądu, musi go zastąpić radca prawny lub adwokat. 2. Ustawodawca uznając celowość dopuszczenia doradcy podatkowego do czynności w postępowaniu administracyjnym przed organem celnym, dokonał stosownej nowelizacji art. 253 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75

1. Klasyfikując substancje smakowo-zapachowe dla potrzeb cła, importer powinien brać pod uwagę, czy składają się na nie przede wszystkim produkty pochodzenia roślinnego, czy też inne aromaty. Pomóc w tym mogą mu wyjaśnienia do Taryfy Celnej. 2. Skarga kasacyjna oparta na zarzucie naruszenia przepisów postępowania powinna określać konkretne przepisy postępowania sądowoadministracyjnego, które zostały

Na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz.U. Nr 155, poz. 1287 ze zm.) niedopuszczalne jest umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne przedsiębiorcy, który w dniu złożenia wniosku definitywnie zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, w związku z którą powstały te należności.

Osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne nie traci statusu „ubezpieczonego będącego pracownikiem” w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).