Uiszczenie przez stronę zaległości podatkowej wraz z odsetkami w wyniku wydania decyzji określającej jej wysokość nie dawało podstaw organowi podatkowemu do umorzenia postępowania w sprawie umorzenia zapłaconych odsetek wszczętego wnioskiem strony i złożonym w trybie art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jako bezprzedmiotowego na podstawie art

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewiduje jedynie następstwa prawnego w wypadku śmierci osoby fizycznej będącej inkasentem lub osobą trzecią. Spadkobiercy tych podmiotów nie wstępują z mocy tego przepisu w prawa i obowiązki zmarłego, ponieważ w art. 97 tejże ustawy mowa jest wyłącznie o spadkobiercach podatnika i płatnika". Z kolei zarzut

Utrata zaufania uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli pracownikowi można postawić zarzut nadużycia zaufania pracodawcy, choćby w sposób niestanowiący naruszenia obowiązków pracowniczych. Jednakże nadużycie zaufania musi wiązać się z takim zachowaniem pracownika, które może być obiektywnie ocenione jako naganne, także wtedy, gdy jest niezawinione.

Art. 233 w zw. z art. 227 Kodeksu postępowania cywilnego mają zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie w części, w której ich postanowienia doprecyzowują regulacje art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. dotyczące pojęcia i rodzajów dowodów/ i art. 191 tej ustawy /dotyczące zasady swobodnej oceny dowodów/.

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera ustosunkowanie się w zasadzie do wszystkich zarzutów przytoczonych w skardze. Okoliczność ta nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki pozwalającej na oddalenie skargi kasacyjnej na tej podstawie, skoro według obowiązującego w dacie wydania zaskarżonego wyroku art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368

Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.

Art. 190 ust. 1 Konstytucji określa jako zasadę wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dzień jego ogłoszenia. Dopuszcza jednak określenie przez Trybunał Konstytucyjny innego terminu utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Skoro istnieje taka regulacja zawarta w Konstytucji, nie można podzielić twierdzeń skargi kasacyjnej uzasadniających podstawę kasacji o tolerowaniu "oczywistego