1. Właściwościom renty jako świadczenia okresowego nie przeczy ustalona umownie jej płatność raz w roku, w kolejnych następujących po sobie latach podatkowych, jeśli takie warunki płatności uzasadnione są przyczyną ustanowienia renty. 2. Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji

Jeżeli administracyjny organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzającą nieważność określonej decyzji z powodu naruszenia art. 156 § 1 k.p.a., albo stwierdzającą w myśl art. 158 § 2 k.p.a., że została ona wydana z naruszeniem przepisu art. 156 § 2 k.p.a., to decyzję o odszkodowaniu, o której stanowi art. 160 k.p.a. wydaje organ odwoławczy.

Jeżeli skarżący nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wskazanie w skardze kasacyjnej, jako jej podstawy, zarzutu naruszenia art. 86 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczącego możliwości przywrócenia uchybionego terminu na wniosek strony, jest nieuzasadnione

Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji, gdy skarżąca jest dobrze sytuowaną samotną osobą, a rodzina bratanicy znajduje się w zdecydowanie gorszej sytuacji/ byłaby uzasadniona, gdyby uprawniona znajdowała się w niedostatku i mogła w związku z tym ubiegać się o świadczenia z pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny, w związku z treścią art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, nie jest zobowiązany ani uprawniony do rozszerzania lub uzupełniania powołanych przez wnoszącego skargę kasacyjną podstaw kasacyjnych.

Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.

Sąd drugiej instancji nie powinien pomijać nowych faktów i dowodów zgłoszonych w apelacji, jeżeli o potrzebie ich powołania strona dowiedziała się z uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 381 k.p.c).

Znak towarowy niedookreślony, niewystępujący w tej samej postaci, nie ma dostatecznych znamion odróżniających w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./.

1. Zdolność ochronną znaków towarowych, w tym wspólnych, zarejestrowanych na podstawie ustawy z dnia 28 marca 1963 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 14 poz. 73/ ocenia się według przepisów tej ustawy. 2. Z art. 35 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy powołanej w pkt 1 wynika, że podmiotem prawa z rejestracji wspólnego znaku towarowego jest nie tylko organizacja gospodarcza zrzeszająca inne podmioty

Paragraf 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie postępowania spornego i odwoławczego oraz opłat związanych z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych /Dz.U. nr 36 poz. 160/, według którego członkowie kolegiów orzekających są w rozstrzyganiu spraw niezawiśli i podlegają tylko ustawom, wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 115 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 października

1. Skrócenie okresu pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./, można odnosić do "czasu nieprzysługiwania zasiłku z przyczyn wymienionych w art. 27 ust. 1 i ust. 3,"a więc do czasu, gdy określona osoba posiada już status bezrobotnego, lecz z określonych przyczyn nie przysługuje jej