Orzeczenia
W dacie przeprowadzenia rozprawy i wydawania wyroku skarżąca miała ukończone 18 lat, a zatem była pełnoletnia i nie mogła być reprezentowana przez ojca, który utracił przymiot przedstawiciela ustawowego. Pomimo tego nie była ona prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy, co spowodowało, iż nie uczestniczyła ona w rozprawie przed Sądem. Takie naruszenie przepisów postępowania wskazuje na to, że strona
Przysługujące radzie gminy kompetencje w zakresie przepisów porządkowych nie mogą być wykorzystywane do bieżącego zarządzania na danym obszarze, ale wyłącznie w celu przeciwdziałania realnym zagrożeniom dla wartości określonych w art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.
1. Błędna wykładnia zachodzi wówczas, gdy orzeczenie było wynikiem mylnego rozumienia treści normy prawnej. Niewłaściwe zastosowanie przepisu, gdy nieprawidłowo odniesiono tę normę do ustalonego stanu faktycznego. 2. Podatniczka nabyła w spadku prawo do rekompensaty mające określoną wartość majątkową. Okoliczność, że prawo to zostało zrealizowane (poprzez wypłatę rekompensaty) niemal dwa lata po powstaniu
Uzależnienie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ukończeniu przez ubezpieczonego 30 lat od posiadania pięcioletniego okresu ubezpieczenia w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed powstaniem tej niezdolności (art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie jest
Naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy jako podstawa kasacji dotyczy postępowania sądowego, a nie postępowania przed organami administracji publicznej.
Nie pozostaje w bezczynności w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ organ administracji publicznej wyższej instancji, który wydał stronie kopię sporządzoną z kopii decyzji organu I instancji, jeżeli tylko taką kopią dysponował, pomimo iż strona domagała się na podstawie art. 73 par. 2 Kpa wydania