Wymóg zasięgnięcia opinii związków zawodowych a także stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest spełniony, gdy ma charakter pozorny, prowadzi do obejścia ustawowego obowiązku. Wprowadzony ustawowo wymóg współdziałania organów administracji publicznej z innymi podmiotami przy podejmowaniu określonych rozstrzygnięć oznacza, że zobowiązany do zasięgnięcia opinii organ musi zapoznać się ze stanowiskiem

Dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym członka spółdzielni mieszkaniowej jako strony może nastąpić po spełnieniu następujących warunków: - członek spółdzielni musi się legitymować spółdzielczym prawem własnościowym do lokalu, - współudziałem w użytkowaniu wieczystym działki gruntu, na której budynek mieszkalny obejmujący dany lokal został wzniesiony, - realizacja planowanej inwestycji

Uregulowanie wymagań, jakie powinni spełniać kandydaci na aplikantów komorniczych, nie mieści się w kompetencjach Krajowej Rady Komorniczej wymienionych w art. 85 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, będącym odpowiednikiem art. 12 Kodeksu Celnego Wspólnot Europejskich, wiążąca informacja taryfowa jest to decyzją administracyjną wydaną na wniosek strony w indywidualnej sprawie, wiążącą organy celne oraz osobę, której została udzielona.

To podatnik w sytuacji, gdy wskazuje na inną wysokość przychodów niż wynikająca z dokumentów, powinien szczegółowo, rzetelnie i w sposób nie budzący żadnych wątpliwości ową inną wysokość przychodu wykazać również dowodami z dokumentów. W ocenie Sądu podstawowe znaczenie dla niniejszej sprawy ma sam dokument przewozowy - bilet. Wynikało z niego, że podmiotem świadczącym usługę przewozu była strona skarżąca

Nie ulega wątpliwości, iż wprowadzenie do wykładni art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dodatkowych elementów, takich jak to czy strona umowy zajmuje się profesjonalnie /tu/ obrotem nieruchomościami czy też nie, jest nieporozumieniem. Skoro przedmiotem umowy są między innymi budynki, które służyły sprzedawcy do prowadzenia jego działalności

1. Przedawnienie zobowiązania podatkowego /art. 70 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest instytucją prawa materialnego. Następuje z mocy prawa, bez potrzeby wydawania odrębnej decyzji organu podatkowego w przedmiocie stwierdzenia przedawnienia. Upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego powinien, w związku z tym, być brany z urzędu

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ ustawodawca, jednoznacznie wiąże dane wydatki z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten, zatem musi być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki winny go bezpośrednio realizować lub, co najmniej powinny go zakładać jako realny. Tak więc,

Ocena prawna, w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma pozostawać w związku z zakresem kontroli przeprowadzonej przez sąd administracyjny, a wobec tego wiążąca może być tylko ta, której logiczną konsekwencją było uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub uznania prawnego zarzutu

Rozstrzygnięcia uznaniowe nie mogą być arbitralne, a przeciwnie - muszą być efektem pełnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych w sprawie oraz starannej subsumcji ustaleń faktycznych do normy będącej podstawą rozstrzygnięcia.

1. Stacja bazowa telefonii komórkowej jest obiektem budowlanym na wykonanie którego, niezależnie od tego, czy jest wykonany na budynku, czy też jako wolnostojące urządzenie, niezbędne jest uzyskanie pozwolenia na budowę. 2. Projektowana na budynku przychodni zdrowia stacja bazowa telefonii komórkowej nie jest elementem wyposażenia budynku przeznaczonego na pobyt ludzi. Nie jest też urządzeniem związanym

Umyślne dysponowanie przez pracownika środkami finansowymi pracodawcy, nawet bez zamiaru ich przywłaszczenia, stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.