Z treści art. 29 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawa o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 36 poz. 180 ze zm./ wynika, że jeżeli dwa akty stanu cywilnego stwierdzają to samo zdarzenie, unieważnia się jeden z nich. Organ orzekający dokonuje oceny, który z dwóch aktów zawiera więcej danych i rzetelniej dokumentuje zdarzenie.

1. Ujawnienie po powstaniu obowiązku podatkowego wad wykonanej usługi nie uchyla skutków podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, jak też nie daje podstaw do anulowania wystawionej faktury dokumentującej jej sprzedaż. 2. Wadliwe wykonanie usługi, zwłaszcza gdy wada ujawniła się po jej odbiorze przez nabywcę, skutkować będzie odpowiedzialnością cywilnoprawną z tytułu niewłaściwego wykonania

Jeżeli uprawnienie do przebywania w lokalu nie zostanie wyraźnie i jednoznacznie zakwestionowane przez osobę uprawnioną do potwierdzenia tego rodzaju prawa, to mimo opuszczenia lokalu nie można mówić o utracie uprawnień do przebywania w nim w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./.

W odniesieniu do skargi zarzucającej bezczynność organu administracyjnego z powodu nie wydania decyzji administracyjnej w zakreślonym terminie w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ żądanie jej może być uwzględnione przez Sąd na podstawie art. 26 powołanej ustawy, jeśli obowiązek wydania takiej decyzji wynika z obowiązujących

W sytuacji gdy ustalenia inspektora dotyczą podatków w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, których określenie lub ustalenie należy do właściwości urzędów skarbowych -inspektor kontroli skarbowej zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz.442 ze zm./ ma obowiązek

Użyte w art. 77 par. 2 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stwierdzenie "decyzja w sprawie stwierdzenia nadpłaty" oznacza zarówno decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty, jak i decyzję stwierdzającą nadpłatę.

1. Na etapie uzgadniania projektu inwestycji w trybie art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ brak jest uregulowań dających podstawę organowi administracji na orzekanie o wykupie nieruchomości, które mogły być objęte strefą ograniczonego użytkowania, a roszczenia właścicieli gruntów objęte granicami takiego obszaru o

Inspektor kontroli skarbowej rozpoznając ponownie sprawę na skutek decyzji organu odwoławczego powinien wydać decyzję o umorzeniu postępowania na podstawie art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ o ile stwierdzi, że postępowanie to z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe.

Autonomia prawa podatkowego nie jest samodzielnością absolutną, dlatego pojęcia zaczerpnięte z innych gałęzi prawa nie mogą nabierać całkowicie nowego znaczenia. Zatem, jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby także objęcie opłatą skarbową przeniesienia własności dokonywanego w drodze innych niż sprzedaż i zamiana umów przenoszących własność, to zapewne użyłby innego sformułowania w przepisach ustawy. W

1. Art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ nie stanowi podstawy do podjęcia uchwały o charakterze aktu prawa miejscowego. 2. Art. 40 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./nie stanowi podstawy do podjęcia uchwał w sprawie ustalenia cen biletów wstępu do gminnego, leśnego

Budowa śmietnika w formie altany śmietnikowej wymaga zgłoszenia właściwemu organowi.

1. W przypadkach innych niż określone w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ organ nadzoru budowlanego obowiązany jest prowadzić postępowanie w trybie art. 50 ust. 1 pkt 1 i art. 51 Prawa budowlanego i stosować środki przeciwdziałające samowoli wymienione w tych przepisach, w tym także orzec o nakazie rozbiórki. 2. Likwidacja skutków samowolnego

Przez orzeczenie Sądu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy rozumieć wyłącznie wyrok, w którym przyznano, stwierdzono albo uznano uprawnienie lub obowiązek a także wyrok, którym uwzględniono skargę na bezczynność organu. W przypadku wyroku uchylającego decyzję lub stwierdzającego jej nieważność nie powstaje

Likwidacja samowolnej zmiany sposobu użytkowania obiektu dopuszczalna jest w oparciu o art. 71 ust. 3 w zw. z art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Wymeldowanie z pobytu stałego nie jest pozostawione uznaniu organów orzekających, a zatem decyzja o wymeldowaniu osoby może być wydana wyłącznie pod warunkiem zaistnienia w sprawie ustawowych przesłanek /art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./. Stąd też okoliczności trudnej sytuacji życiowej rodziny wywołanej alkoholizmem

Uchylenie po dniu 17 października 2001 r. w trybie kasacji wyroku sądu rejonowego jako odwoławczego, tzn. wyroku wydanego przez ten sąd w wyniku rozpoznania odwołania od orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń, oznacza, że przedmiotem ponownego rozpoznania staje się znów odwołanie od orzeczenia kolegium, a tym samym sprawę należy przekazać sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym

Dłużnik staje się niewypłacalny w wyższym stopniu (art. 527 § 2 k.c.) i wtedy, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów, czasu i ryzyka. Pokrzywdzenie (art. 527 § 2 k.c.) powstaje na skutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ nakłada na organy Policji obowiązek cofnięcia pozwolenia na broń, jeżeli zostanie ujawnione, że osoba, której pozwolenie wydano należy do kategorii osób, co do których istnieje obawa, że użyją broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa Państwa lub porządku publicznego