1. Sytuacja osoby, która ubiega się o kolejne przedłużenie jurydyczne jest pozornie jednakowa, jak sytuacja osoby ubiegającej się o takie zezwolenie po raz pierwszy. Wynika to z odesłania zawartego w obu ustępach art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ do przesłanek zawartych w art. 17 /przesłanki pozytywne/ i art. 13 /przesłanki negatywne/ tej ustawy

Decyzja w przedmiocie wydania pozwolenia na broń nie jest decyzją o charakterze uznaniowym /jak to niejednokrotnie błędnie wywodzą organy policyjne/ lecz jest tzw. decyzją związaną.

Warunkiem skuteczności czynności procesowej w zakresie wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej jest zachowanie ustawowego terminu do jej dokonania.

1. Zeznanie podatkowe podatnika stanowi oświadczenie o wysokości osiągniętego dochodu /art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ oraz o kosztach jego uzyskania /art. 22 tej ustawy/. Jest ono wiążące do czasu kiedy organ podatkowy nie określi podatku w innej wysokości /art. 45 ust. 6/. 2. Z chwilą wejścia w życie ustawy

Organem właściwym do rozpoznania odwołania jest organ wyższego stopnia nad organem rozpoznającym sprawę w I instancji, czyli w konkretnej sprawie Izba Skarbowa /art. 220 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przy pomocy odwołania sprawa podatkowa jest przenoszona w obręb kompetencji organu wyższego stopnia. Na tym polega zasada dewolutywności

Sam fakt służby wojskowej z poboru w Wojsku Polskim po dniu 10 05 1945 r. a przed 30 czerwca 1947 r. skutkuje zachowaniem uprawnień kombatanckich, uzyskanych wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej.

Organ podatkowy nie może odmówić przyjęcia dowodu przedstawionego przez stronę. Odmowa jego przyjęcia przez organ I instancji, a następnie dopuszczenie i ocena jego skutków w postępowaniu odwoławczym jest naruszeniem zasady instancyjności.

O tym, czy najem ma charakter działalności usługowej, czy też jest pobieraniem pożytków cywilnych, przesądza zamiar wynajmującego, czy jego intencją jest czerpanie zysków z powtarzającego się wynajmowania rzeczy, czy też umowa najmu ma charakter incydentalny.

Nadanie i nabicie numerów identyfikacyjnych pojazdu nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.

W oparciu o przeprowadzone badania lekarskie poborowego, w wyniku których stwierdzono niewielkie zniekształcenie trzonu kręgu L-1 bez upośledzenia ruchomości kręgosłupa i bez objawów korzeniowych, a więc upośledzające sprawność ustroju najwyżej nieznacznie orzekające organy obu instancji doszły do przekonania, że w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r.

Nieskorzystanie przez organ odwoławczy z przeprowadzenia w granicach określonych art. 136 i art. 138 par. 2 Kpa postępowania dowodowego uzupełniającego świadczy o niewyjaśnieniu wszystkich istotnych dla spraw okoliczności naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów w stopniu mogącym mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Decyzja o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania nie jest wydawana bezpośrednio na podstawie art. 169 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1987 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, lecz na podstawie ostatnio wymienionego przepisu w związku z art. 235 Ordynacji podatkowej. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że odwołanie nie wszczyna nowej sprawy. Z formalnego punktu widzenia stanowi podanie

Stosownie do art. 130 par. 1 Kpa przed upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu, natomiast zgodnie z par. 2 tego artykułu wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji.

Skoro obowiązkiem organu wydającego decyzję określającą wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest naliczenie odsetek na dzień wydania decyzji, które to rozstrzygnięcie stanowi integralną część decyzji wymiarowej /art. 53 par. 4 cyt. ustawy/ wydający taką decyzję inspektor nie może nie wykonać powyższego

Termin wskazany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego, co powoduje, że nie może on być przywrócony oraz że nie mają prawnego znaczenia okoliczności, które spowodowały uchybienie terminu. Materialnoprawny charakter wskazanego terminu wynika z tego, że jego upływ powoduje