Umowa sprzedaży budynków i budowli nie jest objęta żadnym z wyłączeń od opłaty skarbowej przewidzianych w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Pierwsze z tych wyłączeń nie ma zastosowania do umowy sprzedaży budynków i budowli jako towarów używanych, bowiem w tym przypadku sprzedaż jest zwolniona od podatku od towarów i usług

Jednostronne ustalenie przez Dyrektora Generalnego Dróg Publicznych w trybie decyzji administracyjnej obowiązków Skarżącego w zakresie ponoszenia kosztów związanych z usuwaniem kolizji w pasie drogowym zapadło z przekroczeniem ustawowych kompetencji zarządcy drogi.

Prostytucja jest procederem, w którym usługi nie mogą być świadczone w ramach stosunku pracy, zatrudnienia lub innego prawnego stosunku, wskazanego w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Bezprzedmiotowe zatem jest posługiwanie się przez organ administracyjny w sprawach wydalenia cudzoziemca w takich przypadkach argumentem

1. Wobec ustawowej konstrukcji samoobliczenia przez podatnika podatku od towarów i usług, kwota nienależnie otrzymanego zwrotu podatku na podstawie przedstawionego przez podatnika rozliczenia oznacza, iż zobowiązanie podatkowe nie zostało uiszczone w terminie w należytej wysokości, stając się w konsekwencji zaległością podatkową, od której pobiera się odsetki za zwłokę. 2. Sąd administracyjny może

Umowa sprzedaży budynków i budowli nie jest objęta wyłączeniami od opłaty skarbowej przewidzianymi w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

W myśl art. 247 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej jest jej wydanie w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Chodzi tu o sytuację w której rozstrzygnięto dwa razy tę samą sprawę.

Organy podatkowe miały prawo uznać, że faktycznym celem zawarcia umowy pożyczki było uchylanie się od obciążeń podatkowych. Skarżąca spółka, spłacając odsetki w wysokości prawie odpowiadającej wartości zaciągniętego zobowiązania, pozbawiła się możliwości korzystania z pożyczki i nie wykazała związku wydatku z przychodem.

Użycie przez ustawodawcę w art. 48 par. 1 pkt 2 i art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa/Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ słów niedookreślonych takich jak "ważny interes podatnika" lub "interes publiczny" powoduje, że podmiot korzystający z uprawnienia w tych przepisach zawartego, powinien rozważyć czy okoliczności sprawy dają podstawę do rezygnacji z wierzytelności podatkowej

Jeżeli nie zachodzą okoliczności uzasadniające wystawienie korekt faktur, ani też nie zostają one wystawione zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o podatku od towarów i usług, to ich wystawienie nie rodzi prawa do obniżenia podatku należnego.

Udzielenie ulgi w podatku dochodowym z tytułu przygotowania zawodowego może być przyznane, gdy wymóg posiadania kwalifikacji zawodowych i przygotowania pedagogicznego jest spełniony łącznie. W przypadku spółki cywilnej każdy z jej wspólników spełniać powinien te wymogi, gdyż podatek dochodowy od osób fizycznych ma charakter osobisty, a ulgi uczniowskie dotyczą tego podatku.

Ust. 5 art. 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należy odczytywać jako określający wyjątek od zawartej w ust. 4 tego przepisu zasady, iż w razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 i 2 oraz w art. 32 ust. 4 właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę i ze względu na ten wyjątkowy charakter nie może on być interpretowany rozszerzająco

O prawie do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego /160 procent/ decyduje zamieszkanie na terenie uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym w dniu uzyskania zasiłku. Późniejsze objęcie terenu wykazem powiatów zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem nie daje prawa żądania podwyższenia zasiłku.

Wprowadzenie szczegółowego trybu ochrony interesu osób trzecich w art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ oznacza, że osoba ta ma prawo domagać się szczegółowego rozważenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też w art. 24 ust. 3 ustawa ta stanowi, iż "o uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutu