Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Sąd nie dopatruje się w postępowaniu poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji naruszenia przepisów procesowych - art. 7 i art. 9 Kpa, które miałoby wpływ na wynik sprawy Należy mieć na uwadze, że zakres materiału dowodowego możliwego do uzyskania jest zależny od sposobu układania przez skarżącego biegu swych interesów. Organy celne przeprowadziły postępowanie wyjaśniające zarówno od strony importera

Użytkowanie jako ograniczone prawo rzeczowe nie stanowi przedmiotu opodatkowania, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Decyzja w sprawie określenia podatku od towarów i usług winna określać wysokość zobowiązania podatkowego w tym podatku, to jest wysokość podatku należnego i w miarę potrzeby: wysokość podatku naliczonego przysługującego podatnikowi do odliczenia od podatku należnego bądź wysokość nadwyżki do odliczenia za następne okresy lub do zwrotu. Decyzja, a więc w szczególności jej sentencja, winna określać wysokość

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

W świetle treści art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uprawnienia określone w ustawie nie przysługują osobie, która w okresie od września 1939 roku do końca 1956 roku służyła w NKWD albo w innych organach represji ZSRR działających przeciwko Narodowi i Państwu

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone Sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń.

Zasady oddawania nieruchomości w trwały zarząd są określone w art. 43-50 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ i przepisy te mają zastosowanie w przypadku wniosku złożonego w trybie art. 207 tej ustawy.

Przez rozporządzenie towarem, o czym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należy rozumieć przeniesienie jego własności, zużycie lub przekazanie na cele określone w art. 2 ust. 3 tej ustawy.

1. Czynność polegającą na nadaniu numerów porządkowych nieruchomościom nie jest "czynnością urzędową", o jakiej mowa w art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Nie jest możliwe wymaganie od obywatela opłaty za działanie, które nie jest skierowane do niego, a jednocześnie jest ustawowym obowiązkiem organów administracji. Taki charakter

Umowa o sposobie korzystania nie zastępuje zgody współwłaścicieli na czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu

Stan faktyczny sprawy ustalony został na podstawie niekwestionowanych dowodów.

"Przyznanie" klauzuli tajności nie jest objęte żadną procedurą, nie odnosi się też do jakichś konkretnych podmiotów, a w konsekwencji, z tego tytułu, nie może być zaskarżane jako decyzja lub postanowienie albo akt, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Dlatego nie jest możliwa sądowa ocena, czy w konkretnym

Oznaczenie ceny bezpośrednio na towarze /art. 17 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach - Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ to obecnie przede wszystkim oznaczenie tradycyjne, o czym przesądza art. 17 ust. 4 cyt. ustawy, który stanowi, że ceny muszą być uwidocznione "w sposób zapewniający prostą i nie budzącą wątpliwości informację o ich wysokościach".

W wypadku gdy decyzja jest dotknięta wadami niekwalifikowanymi, a więc nie dającymi podstaw do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności, jej uchylenie lub zmiana może nastąpić na podstawie art. 155 Kpa, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Istnienie interesu społecznego lub słusznego, a więc kwalifikowanego interesu strony musi być ustalone w konkretnej

Odmowa umorzenia zaległości podatkowych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm., czy art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stwarza stanu res iudicata i na podstawie powołanych przepisów można żądać umorzenia zaległości podatkowej tak długo, jak długo zaległość ta istnieje

1. Licencjobiorca, o ile nie zastrzeżono tego uprawnienia w ustawie, nie może udzielić sublicencji, czyli upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie swojej licencji. Przy umowie licencyjnej licencjodawca nie wyzbywa się swoich uprawnień dysponenta prawa, umożliwiając licencjobiorcy korzystanie w określonym zakresie z danego prawa lub zezwalając na wykorzystanie określonych czynności,

Organ administracji, który wydał pozwolenie na budowę nie ma podstaw do wznowienia postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa tylko z tego powodu, że wykazane przez inwestora w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością zostało zakwestionowane przez lokatora, tym bardziej, że pozwolenie na budowę dotyczyło przebudowy wewnętrznej instalacji gazowej w budynku.

Nie każdy błąd organów administracji, polegający na niewłaściwym zastosowaniu prawa, można uznać za decydujący dla obciążenia jego powstaniem strony postępowania administracyjnego i zezwalający na wyciągnięcie z tego konsekwencji, w postaci dopuszczalności uczynienia użytku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W szczególności nie jest dopuszczalne obarczanie obywateli ryzykiem błędnej oceny okoliczności, decydujących

Użyte w art. 157 § 3 k.k. sformułowanie „działa”, wynikające z zastosowanej przez ustawodawcę techniki legislacyjnej, oznacza zarówno dzia-łanie, jak i zaniechanie.

Umorzenie zaległości podatkowych będzie uzasadnione w takich przypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie miał wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania. Innymi słowy należy stwierdzić, że instytucja umorzenia zaległości podatkowych jest instytucją wyjątkową, bowiem zasadą jest płacenie podatków.