Dzierżawca gruntów Państwowego Funduszu Ziemi lub Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, objętych w trwałe zagospodarowanie, nie traci uprawnienia do zwolnienia gruntów od podatku rolnego w przypadku ich nabycia w drodze kupna, jeżeli uprzednio nie skorzystał ze zwolnienia od podatku z tytułu trwałe o zagospodarowania tych gruntów.

Stosownie do dyspozycji wynikającej z treści art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa, organ administracji o którym mowa w art. 150 Kpa, po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 par. 2 Kpa wydaje decyzję w której uchyla decyzję dotychczasową, gdy stwierdzi istnienie podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 par. 1 Kpa i wydaje nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy.

1. Nadanie mocy wstecznej przepisom rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ także w zakresie, w jakim stanowią one część konstrukcji podatku od nieruchomości, narusza zasadę zaufania do państwa wynikającą z konstytucyjnej zasady

Zestawienia zdania drugiego art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, przesądzającego, iż organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym z art. 33 pkt 1 tej ustawy, pozwalającym oprzeć zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego między

Sąd drugiej instancji może pominąć dowód z przesłuchania strony (art. 381 KPC), jeżeli został on dopuszczony w pierwszej instancji, a strona przez własne niestawiennictwo uniemożliwiła jego przeprowadzenie (art. 302 § 1 KPC).

Uniewinnienie pracownika od zarzutu popełnienia przestępstwa nie pozbawia sądu pracy możliwości uznania, że wypowiedzenie umowy o pracę było uzasadnione z powodu utraty zaufania do niego lub nieprzydatności do zajmowania dotychczasowego stanowiska pracy.

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) nie ma zastosowania do mianowanego nauczyciela akademickiego zatrudnionego na stanowisku docenta w sytuacji, gdy jego stosunek pracy wygasa na podstawie art. 95 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.). Organem właściwym do stwierdzenia

Wprowadzenie w młodzieżowym domu kultury eksperymentalnych zajęć z edukacji ekologicznej, których kontynuowanie w następnych latach szkolnych zależy od zgłoszenia się odpowiedniej liczby uczniów i zgody kuratora oświaty, uzasadnia zatrudnienie nauczyciela-instruktora na podstawie terminowych umów o pracę w związku z potrzebą wynikającą z organizacji nauczania (art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia

Prawidłowość i rzetelność negatywnej oceny pracy nauczyciela mianowanego (art. 6a w związku z art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) podlega kontroli sądu pracy rozpatrującego powództwo o przywrócenie do pracy.

Sprzeczna ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach jest próba uczynienia z tego prawa użytku, gdy pracownik nie chce i ze względów zdrowotnych nie może na tym stanowisku wykonywać części normalnych zadań.

Sąd pracy może uznać przywrócenie do pracy za niecelowe (art. 45 § 2 KP), jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę było uzasadnione naruszeniem przez pracownika jego obowiązków, choćby pracodawca naruszył przepisy dotyczące rozwiązywania umów o pracę w tym trybie, w szczególności dotyczące formy (art. 30 § 4 KP).

Wymiar urlopu wypoczynkowego nauczyciela zatrudnionego w szkole, w której nie są przewidziane ferie szkolne określa się w tygodniach kalendarzowych, a nie dniach roboczych (art. 64 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.). Brak jest podstaw do udzielenia w takiej sytuacji części urlopu w dniach roboczych przy zastosowaniu

Wznowienie postępowania w sprawie o należności celne nie może być oparte na odmiennej ocenie dowodów istniejących i znanych organom celnym w chwili podejmowania pierwotnej decyzji o ich wymiarze.

Wykonanie chociażby na indywidualne zamówienie i według wskazań zamawiającego oprogramowania komputerowego, jako dzieła stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, w celu jego eksploatacji przez zamawiającego w drodze kopiowania, modyfikacji i dystrybucji /art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83/ nie stanowi świadczenia usługi.

Brak podstaw do uznania, że podawca czeku zagubionego przez bank podejmujący się inkasa poniósł szkodę w wysokości sumy czekowej, jeżeli nie wykazano, że bank-trasat dysponował funduszem na rachunku wystawcy, wystarczającym do zapłaty.

Licencje, prawa autorskie, znaki towarowe, patenty, wzory użytkowe i obligacje itp. nie są towarami, a ich sprzedaż nie podlega podatkowi od towarów i usług. W tej sytuacji do sprzedaży obligacji nie ma zastosowania zwolnienie określone w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową /usługę/ jest przede wszystkim to, iż świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego w procesie prowadzonej przezeń działalności produkcyjnej, służąc tym samym tej działalności, albo też do zaspokojenia potrzeb zamawiającego o charakterze konsumpcyjnym. Takie rozumienie pojęcia usługi

Wymóg złożenia przez podatnika, przed rozpoczęciem ewidencjonowania, pisemnego oświadczenia o liczbie stanowisk kasowych w danym punkcie sprzedaży detalicznej, przewidziany jest wprawdzie w par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 157 poz. 806/, jednak nie ma on zastosowania do kas rejestrujących niezbędnych w świetle par. 4 ust. 1.

Uchwała powzięta przez walne zgromadzenie akcjonariuszy zwołane po upływie terminu 6 miesięcy, licząc od zakończenia każdego roku obrotowego, może być uchylona tylko wówczas, gdy zostanie wykazane, że naruszenie terminu z art. 390 § 1 k.h. miało wpływ na jej treść.