Nie narusza art. 227 w związku z art. 278 § 1 KPC nieprzeprowadzenie przez sąd dowodu z opinii biegłego na okoliczność stanu zdrowia powoda, konieczności zażywania przez niego leków i wpływu alkoholu na jego organizm wówczas, gdy sąd na podstawie przeprowadzonych dowodów i prawidłowej ich oceny ustalił, że pracownik przebywał w pracy w stanie nietrzeźwym, co uzasadniało wypowiedzenie umowy o pracę.

Brak podstaw prawnych do rozszerzającej interpretacji przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i do uznania, że "dana miejscowość" może być utożsamiana ze wszystkimi miejscowościami leżącymi w granicach określonej gminy, w której położona jest określona nieruchomość.

Decyzja zarządu drogi w przedmiocie wyrażenia zgody na wykonanie zjazdu z drogi krajowej do przyległej nieruchomości ma charakter uznaniowy /art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna

Organy jednostek pomocniczych gminy /art. 5 ust. 1 i art. 36 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie są stronami postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydaje inny organ tej samej gminy na podstawie upoważnienia wynikającego z przepisów ustawy.

Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych

Ustalona przez Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 1 lutego 1994 r. powszechnie obowiązująca wykładnia art. 5 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. 32 poz. 191 ze zm./ nie stanowi okoliczności faktycznej, a jej skutek dotyczy całego okresu obowiązywania przepisu

Zwolnienia od podatku rolnego przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ w tym również z tytułu objęcia gruntów w trwałe zagospodarowanie /art. 12 ust. 1 pkt 4/ są zwolnieniami z mocy prawa, co wyłącza możliwość decyzyjnego rozstrzygnięcia przez organy samorządowe o przyznaniu bądź pozbawieniu podatników uprawnień z tego tytułu.

1. Usługi świadczone przez ośrodek sanatoryjno-wczasowy w okresie sezonu letniego nie odpowiadają warunkom jakie są wymagane na podstawie zarządzenia z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ do uznania, iż w istocie są to usługi uzdrowiskowe. Odstąpienie od rygoru całodobowej

Podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, który zamierza korzystać z przywileju ustanowionego kontyngentem celnym, jest obowiązany uzyskać pozwolenie przywozu objętego kontyngentem i dopiero wówczas może realizować uprawnienia wynikające z tego uprawnienia.

Zarząd gminy opóźniający wniosek o wydanie zezwolenia na sprzedaż alkoholu działa w granicach uznania administracyjnego.

Interesy mieszkańców wsi, korzystających dotychczas z mienia gminnego, chroni przepis art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. Zgodnie z powyższym przepisem właściwe gminy zobowiązane są do przekazania sołectwom, które dysponowały mieniem gminnym, składników mienia komunalnego

W zakresie treści i zakresu "zasad" koncesyjnych dotyczących usług telekomunikacyjnych, przepisy ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. 1995 nr 117 poz. 564/ stanowią lex specialis w stosunku do ogólnych "zasad" określonych w przepisach ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Jedna z tych "zasad specjalnych" /art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy

Skoro nie wykonanie zafakturowanej usługi nie rodzi po stronie wystawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, to tym samym sytuacja taka nie stwarza odbiorcy faktury prawa do odliczenia podatku w niej naliczonego /art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Do działalności organów samorządowych w sferze zobowiązań publicznoprawnych nie stosuje się zasady "co nie jest zakazane jest dozwolone", lecz regułę, "dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje".

1. Prawem organów administracji jest oczekiwanie i żądanie, aby strona ubiegająca się o jakąś ulgę podatkową udowodniła okoliczności faktyczne, na które powołuje się w swym wniosku. 2. Nie ma żadnej podstawy prawnej do orzeczenia zwrotu już uiszczonego podatku w związku ze zdarzeniami losowymi, które dotknęły podatników i naraziły ich na nieprzewidziane wydatki.

Wykonywanie drzwi przesuwanych w systemie "Komandor" oraz innych elementów zabudowy wnęki /szafy, półki/ nie jest robotą budowlano-montażową związaną z budownictwem mieszkaniowym /opodatkowanym według stawki 7 procent/, stosownie bowiem do przepisu art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przez roboty budowlano-montażowe

Brak oświadczenia, o którym mowa w art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./, a także nieskorzystanie z możliwości zwolnienia podatkowego, które przewidywał art. 28 ust. 2 uchylonej obecnie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ powoduje, iż spółka

1. Sprzedawca, przeciwko któremu kupujący dochodzi swych roszczeń z tytułu rękojmi za wady fizyczne lub prawne przedmiotu sprzedaży, może ze swej strony na tych samych zasadach realizować w drodze regresu swoje uprawnienie w stosunku do swojego sprzedawcy, a ten z kolei do swego dostawcy. 2. Uprawnienie z rękojmi dotyczące obniżenia ceny odnosi się do ceny rzeczywiście przez strony umówionej.