Wejście w życie przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 89 poz. 401/, to jest 8 sierpnia 1996 roku, powoduje, że zrzeczenie się mandatu przez radnego, które nastąpiło w warunkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym

Po nowelizacji nowego Prawa budowlanego /ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dokonanej ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane /Dz.U. nr 100 poz. 465/, w stosunku do obiektów co do których wszczęte zostało postępowanie administracyjne przed dniem 1 stycznia 1995 r. mają zastosowanie przepisy dotychczasowe a więc przepisy ustawy z dnia 24 października

Zgodnie z podstawową zasadą państwa prawnego lex retro non agit, nie można stosować wprowadzonych później ostrzejszych przepisów do stanów faktycznych zaistniałych wcześniej. Powyższa zasada ma w pełni zastosowanie do postępowania w sprawach podatkowych. Jedynie w określonych sytuacjach dopuszcza się możliwość zastosowania przepisów późniejszych, obowiązujących w chwili wydawania decyzji, jednakże

Z brzmienia przepisu art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika, że ustawodawca zezwala na zmniejszenie podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z dokumentów celnych.

Decyzję o odmowie wznowienia postępowania wydaje się wtedy, gdy we wstępnej fazie postępowania wznowieniowego można jednoznacznie stwierdzić, że nie istnieją podstawy wznowienia. Innymi słowy, decyzja taka może być wydana wtedy, gdy w podaniu o wznowienie postępowania w żaden sposób nie wskazuje się podstawy wznowienia przewidzianej art. 145 par. 1 Kpa. Jeżeli natomiast są jakiekolwiek wątpliwości

Decyzja nie zawierająca podpisu z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jej wydania jest nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa. Braku takiej decyzji nie można uzupełnić po jej doręczeniu stronie.

1. Przewidziane w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ zwolnienie od cła środków trwałych, przywiezionych z zagranicy może mieć miejsce tylko wówczas, gdy w sposób ścisły spełnione zostaną wszystkie przesłanki tego zwolnienia określone w tym przepisie. 2. Wynajęcie podmiotowej konstrukcji innemu podmiotowi przed upływem trzech lat od

W sytuacji, gdy określonym podatkiem obciążono nie tego podatnika, którego obciążyć należało lub też gdy nie obciążono tym zobowiązaniem wszystkich podmiotów, które tym podatkiem powinny być obciążone, organ odwoławczy powinien uchylić decyzję organu I instancji i przekazać mu sprawę do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/.

Zgodnie z przepisem art. 36 par. 2 Kro, każdy z małżonków może wykonywać samodzielnie zarząd majątkiem wspólnym. Do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka wyrażona w formie wymaganej dla danej czynności prawnej. Wynajęcie przez jednego ze współmałżonków, części lokalu członkom najbliższej rodziny należy zakwalifikować jako czynność zwykłego

Przesłanką podjęcia decyzji w sprawie umorzenia zaległości podatkowej jest sytuacja podatnika istniejąca w chwili podejmowania decyzji o umorzeniu, a nie zdarzenia wcześniejsze z okresu prowadzenia działalności gospodarczej.

Uchwała rady gminy, wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ nie jest aktem wykonawczym do ustawy

Obciążenie zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego nie pozbawia banku, będącego wierzycielem, prawa do żądania wydania postanowienia w sprawie kosztów egzekucyjnych /art. 64 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Ciężar udowodnienia faktów, z których strona wywodzi określone skutki prawne, spoczywa na niej samej, ale nie oznacza to, że organ prowadzący postępowanie w tej sprawie, zwolniony był całkowicie od podejmowania z urzędu czynności zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Zgodnie z art. 77 par. 1 Kpa, organ prowadzący postępowanie jest obowiązany wyczerpująco zebrać materiał dowodowy

1. Sankcji przewidzianej w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, z uwagi na jej wysokość, która może przekraczać zysk osiągnięty przez podatnika, nie sposób uznać za podatek. Istotą podatku jest bowiem oddanie Skarbowi Państwa przez podatnika tylko części uzyskanego przysporzenia majątkowego. 2. Skutkiem

Ustalenie sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może wynikać z samego tylko faktu obniżenia lub zwrotu kwoty różnicy podatku należnego na podstawie faktury wystawionej przez podmiot nie figurujący w rejestrach VAT. Niezbędne jest bowiem ustalenie, czy podatnik miał realną możliwość aby ustalić

Prowadzenie ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. w sposób zapewniający gromadzenie danych zgodnie z danymi zawartymi w dokumentach, dotyczących danych operacji gospodarczych, zachowując "wierność danych zaewidencjonowanych", wyłącza możliwość zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 2 cytowanej

Przepis art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zakreśla czasowe ramy, w których istnieje prawo podatnika do dokonania obniżki podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, w sytuacji gdy podatnik w tym czasie wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, a więc ma możliwość zrealizowania

Organy podatkowe mają uprawnienia do badania treści umów pod kątem skutków jakie wywołują one w sferze praw i obowiązków o charakterze publicznoprawnym. Nie narusza to fundamentalnej zasady kształtowania stosunków cywilnoprawnych - swobody umów.

1. Pogląd, w myśl którego dla prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest istotne, kiedy dany dokument zostanie wystawiony, ale decyduje "fizyczne" posiadanie tego dokumentu /"otrzymanie"/ przez podatnika, nie uwzględnia zróżnicowanych stanów faktycznych standaryzując je i prowadzi do błędnego stosowania przepisu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług

Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie /art. 219 Kpa./ służy stronom prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed właściwym organem.

Analiza treści przepisów art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz art. 13 i art. 20 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U

Pomiędzy klimatyzatorem a samochodem osobowym brak jest więzi, o której mowa w art. 47 par. 2 Kc. Klimatyzator nie stanowi części składowej samochodu.

Wysokość stawek miesięcznych karty podatkowej ustalają organy podatkowe. Już użycie określenia "ustalają" może wskazywać na charakter konstytutywny tych decyzji. Jeśli jeszcze uwzględnić fakt, iż wykluczone tu jest samo obliczenie wysokości karty przez podatnika, to należy stanąć na stanowisku, że mamy do czynienia z decyzją o charakterze konstytutywnym, co oznacza, że zobowiązanie podatkowe powstaje