Zasadą wynikającą z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest to, że każdy przywóz towaru z zagranicy podlega cłu, z wyjątkami określonymi w przepisach prawa. Wyjątki te nie mogą być jednakże interpretowane rozszerzająco.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w szczególności art. 27 ust. 5 pkt 1 tej ustawy nie wskazuje warunków ani trybu oszacowania wartości sprzedaży nie zaewidencjonowanej, a zatem należy sięgnąć do zasady zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego

Budynki i budowle wymienione w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jako towary tylko wtedy mogą być przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów tej ustawy, gdy stanowią odrębne nieruchomości.

Przeznaczenie przez Radę Miejską w uchwale budżetowej środków finansowych na naprawę prywatnych domów wielomieszkaniowych, w których lokale mieszkalne objęte są najmem nawiązanym na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lub na podstawie innego tytułu prawnego przed wprowadzeniem publicznej gospodarki lokalowej albo szczególnego trybu najmu /art. 56 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali

1. Wniesienie, na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, przez gminę skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na rozstrzygnięcie organu nadzorczego nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Organ administracyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, co nie oznacza jednak, by był on zwolniony od badania dopuszczalności egzekucji administracyjnej w ogóle.

W sprawach zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisów prawa miejscowego, ustanowionych przez powołany do tego organ rządowej administracji ogólnej, wezwanie organu, który wydał akt prawa miejscowego, do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia następuje na zasadach art. 25a ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie ma zastosowania, gdy nabycie własności nieruchomości następuje w toku postępowania egzekucyjnego.

Zastosowanie sankcji z art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wyłącza stosowania sankcji karnych opartych na konstrukcji winy wynikających z ustawy karnej skarbowej.

Dla uznania samochodu, którym podatnik świadczy usługi w zakresie przewozu, za środek trwały, bez znaczenia jest okoliczność, że samochód był wspólną własnością podatnika i jego małżonki.

1. Czerpanie dochodów z tytułu użytkowania, użytkowania wieczystego oraz obrót nabytymi nieruchomościami nie należy do zadań gminy o jakich stanowi art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. 2. Przy rozpatrywaniu wniosku w trybie art. 5 ust. 4 powyższej ustawy należy również

Poniesienie wydatków zaliczonych w koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej osoby zobowiązanej do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów może zostać wykazane innymi dowodami niż księgowe, ale wówczas ciężar dowodu, że zostały faktycznie poniesione, i to w celu osiągnięcia przychodów, spoczywa na podatniku.

Jeżeli nie ma osób uprawnionych do wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego na podstawie art. 8 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./, to najem ten podlega dziedziczeniu zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z przepisu art. 922 par. 1 Kc /por. m.in. E.Skowrońska: Komentarz do kodeksu cywilnego, księga czwarta

W sytuacji gdy z treści pisma wynika jedynie wola osiągnięcia skutku w postaci wzruszenia ostatecznej decyzji pozbawiającej uprawnień, bez określenia trybu postępowania, w którym miałoby to nastąpić, rzeczą organu orzekającego winno być dokonanie oceny żądania strony w trybie art. 235 Kpa, który nakazuje aby skargę w sprawie, w której w toku postępowania administracyjnego wydana została decyzja ostateczna

Istotą każdej umowy licencyjnej jest odpłatne udostępnienie korzystania ze znaku towarowego.

Sąd nie może badać aktu prawa miejscowego z punktu widzenia jego słuszności lub celowości.

1. Niewykonanie usługi nie rodzi skutków zapłaty za nie, zwłaszcza w sytuacji gdy między podatnikiem, a jego żoną istnieją powiązania gospodarcze uzasadniające nieuwzględnienie obciążeń szczególnych wynikających z tego związku, o czym stanowi art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Przyjmując więc, że skarżący nie poniósł

Praktyka polegająca na rozmontowywaniu kompletnych samochodów przed granicą i dokonaniem odprawy celnej jedynie części samochodowych nie uzasadnia stosowania analogii, bowiem każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, zaś powstałych wątpliwości nie można interpretować na niekorzyść strony zwłaszcza jeżeli nie znajduje to oparcia w zebranym