Wojewódzkie urzędy pracy, uwzględniając sytuację na rynku pracy i opinię wojewódzkiej rady zatrudnienia, wydają zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców, nie mają natomiast uprawnień do wyrażania /lub niewyrażania/ zgody na wykonywanie przez nich zawodu /art. 50 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

1. Przewidziana w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych /Dz.U. nr 28 poz. 169 ze zm./ decyzja ma charakter deklaratywny i poświadcza stan prawny ustalony w dniu wejścia w życie tej ustawy, który trwa nadal do czasu przewidzianej prawem ewentualnej zmiany. Charakter takiej decyzji jako deklaratywnej nie czyni bezprzedmiotowym ani niedopuszczalnym żądania

Wyznaczenie kontrolnego badania lekarskiego osoby, której inwalidztwo trwa nieprzerwanie 10 lat jest dopuszczalne wówczas, jeżeli w uprzednim postępowaniu przed organem rentowym zostaną udowodnione okoliczności wskazujące na zmianę stanu inwalidztwa ( § 29 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 5 sierpnia 1983 r. w sprawie komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia

Zgodnie z art. 21 ust. 6 w związku z art. 49 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zwrot różnicy podatku następował w ciągu 30 dni od dnia złożenia rozliczenia podatnika. Rozliczenie przez podatnika następuje w formie deklaracji podatkowej. Skarżący złożyli deklarację 5 stycznia 1994 r. i od tego terminu należało

Wartość transakcyjną towarów znajdujących się w składzie celnym, ustala się według stanu towaru i wartości celnej w dniu jego zgłoszenia do odprawy celnej, czyli wprowadzenia do składu celnego.

Posługiwanie się przez podatnika klasyfikacją SWW nie oznacza, że ciężar rozstrzygnięcia, czy podatnik zastosował prawidłową stawkę podatku, został przeniesiony na organy Głównego Urzędu Statystycznego. Organy te określają tylko zasady metodyczne sporządzania danych statystycznych, natomiast samą prawidłowość klasyfikowania i w rezultacie przyjęcia odpowiedniej stawki podatku znajduje się pod kontrolą

W razie przejęcia zakładu pracy (art. 231 k.p.), dotychczasowa treść stosunku pracy nie ulega zmianie, również w zakresie nabycia prawa do nagrody jubileuszowej i odprawy rentowej. Uprawnienia te, wynikające dotychczas z układu zbiorowego lub zakładowego porozumienia płacowego, po przejęciu stają się treścią umowy o pracę.

1. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r.- Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/ państwowe jednostki budżetowe pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane dochody odprowadzają do budżetu. Nie ustalają więc zysku ani straty. Tym samym nie można przyjąć, iż działają one w celach zarobkowych. Nie prowadzą one działalności na własny rachunek. Działalność ta jest prowadzona

1. Naczelny Sąd Administracyjny w zasadzie nie kontroluje aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną zaskarżonych decyzji, jednakże w toku badania legalności tychże decyzji może dokonywać pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych niższego stopnia niż ustawa i w razie stwierdzenia sprzeczności z ustawą pominąć je w swoim rozstrzygnięciu. 2. Wsteczne działanie prawa podwyższającego stawki

Utworzone przedsiębiorstwa powstałe w wyniku podziału odpowiadają solidarnie za zobowiązania powstałe przed podziałem, ponosząc wspólnie odpowiedzialność z tytułu nie zapłaconego cła.

1. Ustawa z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych /Dz.U. nr 28 poz. 169 ze zm./ ustalenia co do charakteru prawnego nieruchomości odnosiła generalnie do stanu przed dniem jej wejścia w życie, a w myśl art. 8 ust. 5 tej ustawy ustalenia te powinny być dokonane w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy. Z zasady demokratycznego państwa prawa wynika, że niewykonanie w terminie

1. Brak odwołania od decyzji uzupełniającej wymiar podatku nie powoduje niemożności /bądź zbędności/ rozpoznania odwołania od decyzji pierwotnej /art. 174 Kpa/. 2. Działanie w trybie art. 174 Kpa nie stanowi załatwienia odwołania; przepis ten jest tylko szczególną podstawą do uzupełnienia decyzji I instancji na niekorzyść podatnika. 3. Niedopuszczalne jest wydanie przez organ pierwszej instancji w

1. Podmiotowi nie będącemu stroną odwołanie nie służy, a jeżeli je wniesie, jest ono niedopuszczalne. W takiej sytuacji organ odwoławczy obowiązany jest wydać przewidziane w art. 134 Kpa ostateczne postanowienie, w którym stwierdzi niedopuszczalność odwołania. 2. Przewidziana w art. 138 par. 1 pkt 3 w związku z art. 105 par. 1 Kpa bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczy sytuacji, gdy odwołanie

Raport policjanta zawierający prośbę wyłącznie o natychmiastowe zwolnienie ze służby w Policji stanowi podstawę z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ tylko do niezwłocznego zwolnienia ze służby lub w krótkim terminie niezbędnym do przygotowania i doręczenia decyzji.

Gdy w toku kontroli skarbowej zostanie ustalone, iż zaistniały przesłanki do orzeczenia o utracie prawa do zwolnienia podatkowego na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./, to

Stosownie do art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, udzielenie koncesji, m.in. na hurtowy obrót napojami alkoholowymi, organ koncesyjny może uzależnić od uregulowania z wynikających z handlu alkoholem należności wobec państwa i dostawców.

Ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ przewiduje w przepisie art. 5 ust. 2, że organ Policji wydający pozwolenie na broń może sprawdzić czy osoba ubiegająca się o pozwolenie jest obznajomiona z przepisami dotyczącymi obchodzenia się z daną bronią. Jednakże, przy korzystaniu z tej możliwości organy Policji, kierując się zasadą prawdy

Kwestia, czy w określonym czasie należy ustalić próg dopuszczalnej energochłonności urządzenia /w tym przypadku samochodu/ na takim czy innym poziomie, należy do sfery polityki energetycznej i ekologicznej organu państwa upoważnionego do tego przez ustawę.

Nie zapłacone zobowiązanie z tytułu opłat dodatkowych za korzystanie z mienia Skarbu Państwa /par. 6 ust. 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 34 poz. 334 ze zm./ przechodzą na następne lata podatkowe. Nie dotyczą więc one już roku, w którym należność powstała, lecz roku, na który na mocy cytowanego

1. Osoba fizyczna i spółka cywilna są odrębnymi podmiotami gospodarczymi. 2. Wystąpienie ze spółki wspólnika powoduje, że ten podmiot gospodarczy przestał istnieć, a tym samym zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.

1. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego było otrzymanie przez podatnika prawidłowej faktury stwierdzającej dokonanie operacji gospodarczej zgodnie z rzeczywistym jej przebiegiem oraz zawierającej dane określone w par. 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. 2. Nie jest rzeczą organów podatkowych

Stosownie do przepisu par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powołania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej do sądu decyzji - organem odwoławczym w sprawach wymiaru podatków obrotowego i dochodowego lub tylko dochodowego

Stwierdzenie nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę /art. 119 par. 1 Kpa/, a tym samym statuującego ją w randze decyzji administracyjnej, może nastąpić wyłącznie w formie przewidzianej dla stwierdzenia nieważności decyzji, to jest określonej w art. 158 par. 1 Kpa.

W stanie prawnym obowiązującym w 1992 r. opodatkowaniu podlegały m. in. świadczenia pieniężne ponoszone przez zakład pracy za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń. Dopiero od dnia 1 stycznia 1993 r. objęte opodatkowaniem zostały również świadczenia częściowo odpłatne.