Umowa rachunku bankowego zawarta pomiędzy podmiotem gospodarczym, będącym płatnikiem i bankiem wiąże strony tej umowy. Tym samym jej niewykonanie rodzi skutki jedynie między stronami umowy, a nie między bankiem a urzędem skarbowym.

W świetle art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie można uznać za "wypadek gospodarczo lub społecznie uzasadniony" okoliczności, że strona skarżąca jest jednostką budżetową.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia wydania decyzji o podziale nieruchomości od zajęcia stanowiska przez inny organ. Ustaleń co do zgodności projektowanego podziału nieruchomości z planem zagospodarowania przestrzennego winien dokonywać organ wydający decyzję.

Posiadanie, mające swe źródło w protokolarnym przekazaniu gruntów pomiędzy przedsiębiorstwami, może być uważane - w świetle par. 4 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu /Dz.U. nr 23 poz. 97/ - za podstawę do stwierdzenia zarządu, lecz

1. Osnowa decyzji musi być tak sformułowana, aby z niej wyraźnie wynikało jakie obowiązki za jaki okres, w jakiej wysokości i walucie zostały na stronę nałożone. 2. Celem każdego postępowania dowodowego jest dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy podatkowej, aby jej załatwienie opierało się na udowodnionych faktach i aby do tych faktów zostały zastosowane właściwe normy prawne. 3. Zgodnie z

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nie zawiera uregulowania umożliwiającego przekazanie praw podatkowych między podatnikami tego podatku.

Użytkowanie nieruchomości jest prawem niezbywalnym i nie może przejść na nowy podmiot gospodarczy w drodze czynności prawnej. Spółka, jaka powstała "w ramach spółdzielni" może ubiegać się o prawo do nieruchomości jedynie na ogólnych zasadach określonych w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Wydana na podstawie art. 101 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ decyzja szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego o odmowie odstąpienia od powołania żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe w terminie ściśle określonym nie może obejmować również ewentualnego innego terminu tych ćwiczeń w razie ich przesunięcia

Przepis art. 38 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ stanowi m.in., iż w art. 21 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ skreśla się ust. 1 - 6 i ust. 10. Zmiana ta jest równa zniesieniu administracyjnoprawnego trybu rozstrzygania o przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie domu, a w

Przepis art. 14 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej /Dz.U. nr 79 poz. 363/ nie obejmują nieruchomości, które przed datą wejścia w życie tej ustawy zostały przekazane w zarząd państwowym jednostkom organizacyjnym.

Treść par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 79 poz. 400/ wskazuje, że rozporządzenie to ustanowiło system corocznych opłat za odpady składowane w danym roku kalendarzowym. Koncepcja "bilansowania" odpadów nie znajduje oparcia w obowiązującym prawie.

1. Wycofanie z obrotu /art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym - Dz.U. nr 105 poz. 452/ zestawów ziołowych jest rozstrzygnięciem sprawy co do istoty w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa. Jest to decyzja administracyjna podlegająca kontroli sądu administracyjnego. 2. Wpis leku do Rejestru Środków

1. Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu jedynie na ograniczenie wysokości zwrotu różnicy podatku VAT na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, a nie obniżenie jej za następne okresy obliczeniowe. 2. Decyzja o ograniczeniu kwoty zwrotu różnicy podatku VAT wydana na podstawie

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ należy rozumieć w taki sposób, że działalność można uznać za nowo uruchomioną pod warunkiem, że jednostka gospodarki uspołecznionej zaprzestała

Odliczeniu od przychodów podlegają tylko koszty poniesione dla osiągnięcia konkretnego przychodu, który następnie był przyjęty do obliczenia podatku. Z uzasadnienia:

Artykuł 26 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ stwierdza, iż wydatki mieszkaniowe podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Niewątpliwie odsprzedaż materiałów budowlanych przez skarżącego skutkowała zwróceniem wydatku poniesionego na ich zakup.

1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przewidziana w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 - art. 42/, jest decyzją administracyjną, a postępowanie w sprawie będącej jej przedmiotem toczy się stosownie do art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Organ II instancji, rozpatrujący pod rządami ustawy wymienionej w pkt 1 odwołanie od decyzji o ustaleniu

1. Przeprowadzenie remontu i dbałość o właściwy stan techniczny własnego budynku, podejmowane nie na rzecz innych podmiotów, ale we własnym interesie i na rzecz samego właściciela domu nie może być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej. 2. Wynajmowanie pomieszczeń we własnym domu jednorodzinnym, stanowiące czerpanie pożytków cywilnych rzeczy /art. 53 par. 2 Kc/, nie jest prowadzeniem działalności

1. Realizacja roszczenia o przyznanie prawa do dodatku uzależniona jest od woli osoby uprawnionej. Wola ta uzewnętrznia się poprzez złożenie wniosku /art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych - Dz.U. nr 105 poz. 509/. A zatem, obowiązek zaspokojenia roszczenia rozpoczyna się z dniem następnym po dniu złożenia wniosku. 2. Przyznanie prawa do dodatku mieszkaniowego

Skoro dewizy będące zapłatą za towar wyprodukowany przez podatnika zostały przekazane na rachunek bankowy komisanta, zaś na rachunek bankowy podatnika komisant przekazał należność w złotych, to nie został spełniony warunek do zastosowania stawki podatku O procentowej /par. 39a ust. 1 pkt 1 lit. "b" rozporządzenia ministra finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - Dz.U.