Zgodnie z art. 64 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/ dopiero po dostarczeniu pomieszczenia zastępczego może być wszczęte postępowanie egzekucyjne. Skoro pomieszczenie zastępcze nie zostało dostarczone, postępowanie egzekucyjne nie mogło być wszczęte.
Przepisy art. 59 ust. 1 i 7 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./ nie stwarzają ograniczeń w dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych użytkowników wieczystych z tytułu trwałego uszkodzenia gruntu rolnego lub leśnego na skutek robót górniczych.
Rozstrzygnięcie o zameldowaniu w decyzji administracyjnej musi dotyczyć oznaczonego z imienia i nazwiska podmiotu i nie może ogólnikowo przesądzać o dopuszczalności bądź niedopuszczalności zameldowania w danym lokalu bliżej nieokreślonych osób /"sublokatorów"/.
Dokonana przez posiadacza spółdzielczego lokalu, za zezwoleniem uprawnionego do tego organu spółdzielni mieszkaniowej, przebudowa znajdującego się w budynku wspólnego urządzenia w celu powiększenia jego powierzchni mieszkaniowej nie stanowi w rozumieniu art. 344 § 1 k.c. samowolnego naruszenia współposiadania tego urządzenia wykonywanego przez posiadaczy sąsiednich lokali spółdzielczych.
Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej dla niepracujących, zarejestrowany przed upływem 12 miesięcy jako bezrobotny, nie traci z chwilą upływu tego okresu uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych.
Ocena zdatności do użytku budynku warsztatowego / art. 42, ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ powinna obejmować także spełnienie wymagań ochrony środowiska, z uwzględnieniem położenia budynku względem budynków na działkach sąsiednich, jego przeznaczenia i przyszłych uciążliwości związanych z funkcjonowaniem warsztatu /art. 5 tej ustawy/.
Decyzja kolegium odwoławczego przy sejmiku samorządowym, stwierdzająca nieważność wydanej przed 27 maja 1990 r. decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu, co do którego nie rozstrzygnięto czy stał się on mieniem komunalnym, narusza przepisy o właściwości organów.
1. Okres pobierania stypendium sportowego przez osoby, które ze względu na uprawianie sportu wyczynowego nie pracują zawodowo /par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 1985 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu przyznawania i wstrzymywania stypendiów sportowych oraz ich wysokości - Dz.U. nr 25 poz.109 ze zm./, jest równoważny z okresem "pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu i
1. Prawna ochrona samodzielności gminy /art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie obejmuje działań bezprawnych. 2. Nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa.
Jeżeli zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/ "osobie pobierającej zasiłek stały, która została zaliczona do I grupy inwalidów lub ukończyła 75 lat życia przysługuje dodatek w wysokości 30 procent najniższej emerytury", to sprzeczne zarówno z wykładnią logiczną i celowościową byłoby np. wliczanie dodatków pielęgnacyjnych do "dochodów na
Wdrożenie wynalazku na podstawie umowy zawartej między jednostka mi gospodarki uspołecznionej nie wyklucza stosowania tego rozwiązania w rozumieniu ustawy z dnia 19 października 1972 r. - Prawo wynalazcze (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177 ze zm.).
Skoro osoba zainteresowana w uzyskaniu zasiłku celowego /art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - Dz.U. nr 87 poz. 506/ na uregulowanie stanu prawnego gospodarstwa rolnego może mieć własne źródło dochodu /emeryturę/ i są możliwości zwolnienia jej od opłat notarialnych oraz przyjazdu notariusza, brak jest podstaw do udzielenia takiego zasiłku.
Według art. 41 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wojewódzka komisja poborowa może w jednym postępowaniu rozpoznać sprawę w trybie odwołania, sprzeciwu i nadzoru, a w wyniku takiego rozpoznania może, bądź utrzymać w mocy orzeczenie rejonowej komisji poborowej albo je zmienić lub uchylić, a zatem zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia
Toczący się proces rozwodowy nie uniemożliwia organowi administracji wydania decyzji rozstrzygającej o żądaniu przewidzianym w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ w kwestii odnoszącej się do uprawnień do zajmowania mieszkania przez małżonków, którzy prawo to nabyli w trakcie trwania związku małżeńskiego.
Z przepisów art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26, art. 36 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wynika, że podstawą wydanych orzeczeń o zdolności poborowych do służby wojskowej są badania lekarskie określone przepisami tej ustawy, co jednak nie oznacza, by komisje poborowe mogły nie uwzględniać przedstawionych przez
Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.
W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.
Dodatek, wypłacony pracownikom spółki z tytułu wzrostu cen podstawowych artykułów żywnościowych, jest w istocie rekompensatą z tytułu podwyżki kosztów utrzymania i w 1989 r. nie został włączony do wynagrodzenia, zgodnie z par. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego /Dz.U. nr 42 poz. 189 ze zm./ nie mógł wchodzić do podstawy opodatkowania podatkiem
1. Podstawą wydania przez wojskowego komendanta uzupełnień orzeczenia w sprawie odroczenia poborowemu zasadniczej służby wojskowej jest złożone przez poborowego albo inną uprawnioną osobę do właściwego terenowego organu administracji państwowej podanie, na podstawie którego rejonowa komisja poborowa orzeka w przedmiocie uznania go za jedynego żywiciela rodziny. 2. Według art. 37 ust. 2 pkt 3 ustawy
Unormowania ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297 ze zm./ oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie mają moc wiążącą także wobec jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego.
W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.
Ze względu na skutki, o których mowa w art. 160 par. 1 Kpa, postępowanie o stwierdzenia nieważności decyzji nie staje się bezprzedmiotowe z tego względu, że w późniejszym czasie decyzja ta utraciła moc wiążącą ze skutkiem ex nunc na skutek zdarzeń zaistniałych po jej wydaniu.