W postępowaniu administracyjnym, w którym stosowane są materialnoprawne przepisy prawa budowlanego, autorzy projektów architektonicznych obiektów budowlanych nie mają przymiotu strony w rozumieniu art. 28 Kpa nie tylko w postępowaniu dotyczącym obiektu dobudowanego do obiektu objętego ich projektem, ale również w postępowaniu dotyczącym bezpośrednio projektowanych przez nich obiektów.
Jeżeli przebudowa drogi gminnej, stanowiącej mienie Skarbu Państwa lub gminy, spowodowała zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływające na nieruchomości sąsiednie, to naczelnik gminy w ramach uprawnienia art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ był organem właściwym do orzekania w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania urządzeń zapobiegających
Organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 2 Kpa względem Inspektoratu Personelu Lotniczego w sprawach dotyczących licencji jest Minister Transportu i Gospodarki Morskiej. Od decyzji w sprawie licencji przysługuje odwołanie do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej.
Odmowa wydania zezwolenia, cofnięcia go, ograniczenia zakresu działalności w stosunku do wniosku może nastąpić także w przypadkach, gdy lokalizacja składu, stan pomieszczenia /w którym powinien on być prowadzony/, skład wyposażenia - uniemożliwiają lub znacznie utrudniają organom celnym sprawowanie dozoru celnego lub kontroli celnej.
1. Od dnia 27 maja 1990 r, w sprawach indywidualnych, dotyczących powszechnego obowiązku obrony, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym jednak, że w zakresie, w jakim przepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony zawierają odmienne od Kodeksu postępowania administracyjnego regulacje o postępowaniu w tych sprawach, mają one pierwszeństwo przed przepisami Kodeksu postępowania
Przy zmianach w funkcjonowaniu urzędów wojewódzkich prowadzonych w trybie art. 57 ustawy z dnia 27 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr. 21 poz. 123/ nie przysługuje szczególna ochrona stosunku pracy pracowników przebywających na urlopach wychowawczych.
Paragraf 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ dopuszczający sytuowanie budynku gospodarczego bezpośrednio przy granicy, nie daje podstaw do wniosku, iż może być on sytuowany w odległości 1,3 metra od tej granicy.
1. Z zasady ciągłości procesu planowania przestrzennego oraz związanego z nią obowiązku określonej oceny skutków zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, a także z zasady powszechności obowiązywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, wynikającej z treści art. 46 ust. 4-6 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym oraz przepisów prawa materialnego odsyłających do ustaleń
Za prawnie dopuszczalną należy uznać odmowę udzielenia dziennikarzowi informacji dotyczących wyników ekonomicznych spółdzielczej jednostki organizacyjnej z powołaniem się na art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, jeżeli zdaniem tej jednostki ujawnienie żądanych wiadomości może narazić na szkodę jej uzasadniony interes w rozumieniu art. 3 ust. 1
1. Na uchylenie w trybie art. 155 Kpa decyzji o przejęciu gospodarstwa rolnego na własność Państwa musi być wyrażona zarówno zgoda rolnika, na którego wniosek przejęcie nastąpiło jak i odpowiedniego umocowanego przedstawiciela Skarbu Państwa a także zgoda osoby, którą ustalono kandydatem na nabywcę nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi, pochodzącej z tego gospodarstwa. 2. Przy występowaniu pewnego
Nie jest spełniony warunek wydania decyzji przez organ kolegialny, gdy wszyscy członkowie organu podpisali protokół rozprawy zawierający treść rozstrzygnięcia, natomiast tylko przewodniczący składu podpisał decyzję wraz z uzasadnieniem.
Uchybienie ze strony zakładu pracy polegające na uchylaniu się od rokowań w sprawie zawarcia porozumienia, lub zaniechanie wydania regulaminu (po zasięgnięciu opinii załogi w trybie przyjętym w danym zakładzie), przewidzianych w art. 4 ustawy z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach nawiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy ... (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19
Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe, wyłączającej lokale użytkowe spod działania tego prawa /6 czerwiec 1990 r./ organy gminy nie mają uprawnień do ustalania wysokości miesięcznych stawek czynszu za wszystkie lokale użytkowe znajdujące się na obszarze gminy, gdyż najem takich lokali oraz ustalanie wysokości czynszu następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej
Przy wydawaniu wyroku łącznego sąd zawsze powinien przeprowadzić dowód z aktualnej opinii o skazanym odbywającym karę pozbawienia wolności, po to, aby mieć orientację, jak przebiegł proces jego resocjalizacji, co nie jest obojętne przy określeniu okresu kary łącznej pozbawienia wolności.
Wynikająca z art. 372 § 2 k.p.k. powinność przytoczenia w wyroku okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary, odnosi się także do kary dodatkowej.
Odwołanie się do uregulowania określonego w art. 135 § 4 k.p.k. nie jest możliwe w sytuacji, gdy postanowienie wypełnia całą treść protokołu rozprawy, a więc gdy protokół ten rejestruje wyłącznie treść postanowienia, i to postanowienia zawierającego merytoryczną ocenę rozpoznawanej sprawy.
Zasada in dubio pro reo ma zastosowanie w ściśle określonych warunkach, a jednym z nich jest obowiązek oceny zebranych w sprawie dowodów przemawiających za tezą oskarżenia. Samo ich zestawienie oraz przeciwstawienie im dowodów przemawiających na korzyść oskarżonego pozostaje w sprzeczności z tym przepisem i uzasadnia twierdzenie, iż w takim wypadku sąd orzekający uchylił się od oceny dowodów.
Podstawa do ustalenia wysokości wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy, którego przedmiotem jest jednorazowe wytworzenie nowej konstrukcji urządzenia i jego układu nie jest kwota pieniężna, stanowiąca różnice miedzy kosztem inwestycji realizowanej zgodnie z wynalazkiem, a kosztem zakupu analogicznego urządzenia za granica, lecz efekty uzyskane przez stosowanie projektu przez jeden okres obliczeniowy
1.Twórca ponosi ryzyko w związku z dokonanym przez siebie projektem wynalazczym oraz z jego stosowaniem, co nie oznacza, że ryzyko to ma mieć charakter absolutny i że rezygnacja przez j.g.u. z produkcyjnego (eksploatacyjnego) wykorzystania (użytkowania) jego rozwiązania już po zastosowaniu projektu ma pozbawiać twórcę prawa do wynagrodzenia za efekty oszczędnościowe, uzyskane w toku realizacji procesu
Twórca ponosi ryzyko w związku z dokonanym przez siebie projektem wynalazczym oraz z jego stosowaniem, gdyż jego wynagrodzenie jest uzależnione od uzyskanych efektów, a te w dużym zakresie są następstwem okoliczności przypadkowych, postronnych oraz niezależnych od jego woli i działań. Nie oznacza to jednak, iż ryzyko to ma mieć charakter absolutny i że rezygnacja przez j.g.u. z produkcyjnego (eksploatacyjnego
Jeżeli wymaga tego dobro rodziny, można w procesie o obalenie domniemań ustanowionych w art. 134 k.k.w. żądać przed podziałem majątku wspólnego rozliczeń przewidzianych w art. 45 k.r.o. Do rozliczeń tych między Skarbem Państwa a małżonkiem osoby skazanej nie ma zastosowania art. 164 § 1 k.k.w.
Upływ rocznego terminu od dnia zwrotu rzeczy będącej przedmiotem najmu nic stoi na przeszkodzić dochodzeniu odszkodowania na szkodę poniesioną wskutek nienależytego wykonania przez wynajmującego obowiązku wydania rzeczy najemcy w stanie przydatnym do umówionego użytku.
1. Ustawa z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ nie uzależnia prawa do zasiłku dla bezrobotnych od sposobu rozwiązania przez osobę ubiegającą się o taki zasiłek stosunku pracy. 2. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem przez daną osobę lub na jej wniosek za porozumieniem stron, wyłącznie po to aby nie pracując korzystać z zasiłku dla bezrobotnych
Artykuł 119 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/, nakazujący stosowanie tej ustawy do spraw nie zakończonych przed dniem jej wejścia w życie, nie wyłącza w stosunku do towarów celnych zgłoszonych do odprawy celnej przed dniem 1 stycznia 1990 r. - zasady określonej w art. 23 tej ustawy, że cło wymierza się według stawek obowiązujących w dniu dokonania zgłoszenia.