1. Prawo do wcześniejszej emerytury na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. (Dz.U. nr 40, poz. 267 ze zm.) o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin może nabyć, pracownik pozostający w stosunku pracy i który w chwili osiągnięcia określonego w tym przepisie wieku (55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna) był zatrudniony. 2. W sytuacji, gdy pracownik musi wykazać się także inwalidztwem

1. W sprawach o przyznanie uprawnień, zasada uwzględniania własnego interesu strony do granic kolizji z interesem społecznym podlega istotnej modyfikacji; w razie wprowadzenia do dyspozycji przepisu, obowiązku kwalifikowania każdego przypadku jako "szczególnie uzasadnionego względami społecznymi". Taka klauzula wyznacza wówczas powyższą granicę oraz oznacza, że szczególny charakter względów uzasadniających

Jakkolwiek imię nadawane dziecku może być symbolem wartości kultywowanych w rodzinie, wybór tych wartości i sposób ich afirmacji /jeśli tylko nie narusza obowiązującego prawa/ należy do rodziców dziecka.

Orzeczony przez kolegium do spraw wykroczeń zakaz prowadzenia pojazdów na okres 1 roku oznacza okresową utratę uprawnień warunkujących udzielenie zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową i daje podstawę do obligatoryjnego cofnięcia tego zezwolenia zgodnie z par. 42 ust. 3a rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca

Wykładnia przepisu par. 16 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ zmierzająca do rozszerzenia kręgu osób, którym można wydawać zezwolenia pomimo posiadania innych jeszcze źródeł utrzymania nie znajduje uzasadnienia w konstrukcji tego przepisu, który dopuszcza

Art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa obejmuje wszelkie postacie naruszenia właściwości, a więc także właściwość instancyjną czyli funkcjonalną. Decyzje Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację wydane z naruszeniem przepisów o właściwości skutkują stwierdzeniem ich nieważności.

Z treści art. 11 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 192 ze zm./ nie wynika by nabyte przez zagraniczny podmiot gospodarczy lub przedsiębiorstwo z udziałem zagranicznym uprawnienia do zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie tego przepisu podlegało w okresie w którym zwolnienie to przysługuje utracie z chwilą rozszerzenia w tym czasie przez te podmioty

1. Dla równego traktowania wszystkich podatników /stron/ należy przyjąć, że odpowiednie zarządzenia, dające określonym podmiotom uprawnienia, wchodzą w życie - jeżeli brak jest uregulowań szczególnych - z dniem ich wydania. 2. Wniosek strony w sprawie zwolnienia od opłaty skarbowej, złożony po powzięciu przez nią wiadomości o ukazaniu się wytycznych Ministra Finansów w sprawie zaniechania ustalania

Przedmiotem procesu nie jest opis czynu i jego ocena prawna zawarta w akcie oskarżenia (zawiadomieniu o przestępstwie), lecz czyn przestępczy stanowiący podstawą faktyczną oskarżenia. Jednakże w każdym wypadku, w którym ma to znaczenie dla obrony oskarżonego, sąd powinien uprzedzić oskarżonego o możliwości zakwalifikowania tego czynu z innego przepisu prawnego lub dokonania istotnych zmian w opisie

Naruszenie prawa mogące mieć znaczenie przy rozpoznawaniu sprawy w trybie odwoławczym nie musi mieć decydującego znaczenia przy rozpoznawaniu sprawy w trybie nadzorczym /art. 154 i art. 155 Kpa/ lub gdy organ rozpoznaje wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 156 Kpa/.

Przepis art. 36 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60/ ma zastosowanie tylko w wypadku naruszenia pasa drogi publicznej w znaczeniu wynikającym z art. 1 w związku z art. 2 ust. 1 tej ustawy. W razie samowolnego naruszenia pasa drogi wewnętrznej właściwym do rozpoznania sporu jest sąd powszechny.

Przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ oraz aktów wykonawczych do tej ustawy nie przewidują możliwości wydawania decyzji w sprawach umieszczania, bądź odmowy umieszczania osób na listach przydziałów mieszkań, dlatego też nie jest możliwe rozpoznawanie takich spraw przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 w zw. z

Uchwała walnego zgromadzenia spółdzielni o podziale części nadwyżki bilansowej określająca konkretne warunki dotyczące przyznania udziałów w nadwyżce stanowi źródło indywidualnych praw nabytych przez członków i pracowników, którzy spełniają wspomniane warunki. Uchwała taka nie może być uchwalona przez walne zgromadzenie bez zgody członków lub pracowników, którzy w chwili podjęcia drugiej uchwały nie

1. Udział stron w dokonywaniu czynności rozgraniczeniowych oraz podpisanie formalnie protokołu granicznego bez zastrzeżeń nie odpowiada wymogom przepisów art. 6 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, gdy jedna ze stron zgłaszała faktycznie spór co do przebiegu granicy. 2. Organ administracji państwowej stopnia podstawowego może wydać

1. Jeżeli nie występują przesłanki określone w art. 78 par. 2 Kpa, organ administracji nie może - przed wydaniem decyzji - odmówić oceny dowodów przedłożonych przez stronę, powołując się na fakt zakończenia postępowania dowodowego. 2. Organ odwoławczy, w ramach swoich uprawnień kontrolnych, ocenia materiał dowodowy, uwzględniając stan faktyczny stwierdzony w czasie wydania decyzji przez organ w pierwszej

Przekazanie abonamentu telefonicznego lub odmowa jego przekazania /par. 12 rozporządzenia Ministra Łączności dnia 25 czerwca 1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej - Dz.U. nr 27 poz. 135/ należy do usług łączności telekomunikacyjnej o charakterze powszechnym i powinno nastąpić w drodze decyzji administracyjnej /art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności - Dz.U. nr 54 poz.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że pojęcie "uczestnik ruchu oporu" odnosi się do osób, które były członkami organizacji konspiracyjnych mających na celu prowadzenie walki z okupantem hitlerowskim i brały aktywny udział w tych walkach w ramach przydzielonych funkcji lub powierzonych zadań.

Jeżeli nie umówiono się inaczej, przepis art. 828 § 2 k.c. w związku z art. 827 k.c. wyłącza roszczenia regresowe przeciwko nieumyślnemu sprawcy szkody, gdy jest nim osoba, za którą ubezpieczający ponosi odpowiedzialność (art. 430 k.c.).

1. Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te dopuszczają możliwość różnorodnej interpretacji, a podatnik stosuje się do znanego mu stanowiska organu podatkowego dotyczącego tej kwestii. 2. Nie można przerzucać na podatnika błędów lub uchybień popełnionych przez samego prawodawcę /niejasność przepisów/, jak i przez organ podatkowy /niewłaściwa ich interpretacja/.

Z określonych w art. 18 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ przepisów nie wynika możliwość cofnięcia uprawnień do wykonywania rzemiosła dlatego, że działalność rzemieślnicza ujemnie wpływa na środowisko.

Opuszczenie lokalu mieszkalnego przez najemcę - choćby nawet nie dopełnił on obowiązku wymeldowania - i związanie interesów życiowych z innym lokalem jest równoznaczne z utratą uprawnień do zamieszkiwania w opuszczonym lokalu, bez potrzeby wydawania w tym zakresie decyzji administracyjnej.

Zamieszczenie w wykazie obowiązujących aktów prawa miejscowego /art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego - Dz.U. nr 41 poz. 185/ aktu nie mającego mocy prawnej ze względu na niespełnienie wymagań formalnoprawnych /brak publikacji w dzienniku urzędowym uchwały o zatwierdzeniu planu zagospodarowania przestrzennego/ nie konwaliduje tych uchybień

1. Wydawanie decyzji administracyjnych przewidzianych w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60/ należy wyłącznie do organów wymienionych w art. 21 ust. 3 tej ustawy. 2. Możliwość przekazania rejonom dróg publicznych niektórych funkcji zarządu drogi, o której mowa w art. 21 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy nie obejmuje przekazania uprawnień organu administracji państwowej