Zmiana treści osnowy decyzji dokonana postanowieniem nie jest prostowaniem oczywistych omyłek - lecz rozstrzygnięciem o istocie sprawy - wbrew postanowieniu art. 123 par. 2 Kpa, co stanowi rażące naruszenie prawa.

1. "Zgodność i jednomyślność" członków komisji nie jest dostateczną legitymacją przyjętych przez nią ustaleń. Opinia wykorzystywana w postępowaniu administracyjnym powinna być umotywowaną wypowiedzią w przedmiocie, wymagającym wiadomości specjalnych, nie może jednocześnie nosić cech arbitralnego stanowiska nie poddającego się weryfikacji. To, że naczelnik gminy wydaje ostateczną decyzję po zasięgnięciu

Stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ można odmówić wydania zezwolenia na wykonywanie działalności rzemieślniczej osobie, której cofnięto uprawnienie do wykonywania takiej działalności i od daty cofnięcia nie upłynie więcej niż 3 lata.

Rezygnacja z dalszego wykonywania rzemiosła w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ zachodzi nie tylko wówczas, gdy rzemieślnik o fakcie tym zawiadomi pisemnie przez właściwe oświadczenie o rezygnacji z dalszego wykonywania rzemiosła organ właściwy do wydania zezwolenia na jego wykonywanie, ale również wtedy gdy

W wypadku gdy organ podatkowy rozstrzygnięcie o wysokości zobowiązania podatkowego opiera na ustaleniach dla podatnika mniej korzystnych, pomijając jednocześnie własne ustalenia mogące wskazywać na istnienie możliwości określenia wysokości tego zobowiązania w stopniu dla podatnika korzystniejszym, winien - mając na względzie wyrażoną w art. 7 Kpa zasadę uwzględnienia przy załatwianiu sprawy słuszny

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją.

Jeżeli autor reportażu relacjonuje zaistniałe wydarzenie w sposób niezgodny z jego rzeczywistym przebiegiem i przypisuje uczestnikowi tego wydarzenia nieprawdziwe cechy, postępuje nierzetelnie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24), tym bardziej gdy pomawia osoby o niewłaściwe postępowanie. W tym ostatnim wypadku z reguły dochodzi do

Twórcy wzoru użytkowego nie przysługuje prawo do wynagrodzenia po wygaśnięciu prawa ochronnego tegoż wzoru z upływem pierwszego 5-letniego okresu ochronnego i nieprzedłużeniu prawa ochronnego na okres dalszych 5 lat (art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości jedn. tekst: Dz. U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177).

Naruszenie trwałości decyzji administracyjnej /art. 16 par. 1 Kpa/, zasady sądowej kontroli legalności ostatecznych decyzji /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 198 Kpa/ oraz zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 i art. 127 par. 1 Kpa/ są rażącymi naruszeniami prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, pociągającymi za sobą stwierdzenie nieważności decyzji.

1. Norma art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ odnosi się zarówno do określenia na podstawie art. 59 ust. 1 tej ustawy przez właściwą wojewódzką radę narodową zasad ustalania odszkodowania, jak też obliczenia przez organ administracyjny, orzekający w przedmiocie wywłaszczania, wysokości odszkodowania należnego za grunty

Organ administracji państwowej nie może w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną wznowić postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją, aby następnie odmówić jej uchylenia. W ten sposób nie załatwia wszak skargi i rażąco narusza art. 200 par. 2 Kpa. Przepis ten pozwala bowiem jedynie na zmianę lub uchylenie decyzji w razie uznania skargi w całości za słuszną

Użycie przez wykonawcę do budowy domu (mieszkania) materiałów budowlanych emitujących substancje toksyczne, które zagrażają zdrowiu lub życiu osób korzystających z tego domu (mieszkania) rodzi odpowiedzialność cywilną wykonawcy wobec tych osób za szkodę wyrządzoną takim działaniem. Odpowiedzialności tej nie może uchylić brak formalnych zakazów użycia takich materiałów budowlanych.

1. Jeżeli w dacie wydania decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę miał moc obowiązującą plan zagospodarowania przestrzennego, to tylko ten plan /wraz z wprowadzonymi do niego zmianami i odstępstwami/, a nie projekt nowego planu, mógł być podstawą prawną decyzji. 2. Plan zagospodarowania przestrzennego uzyskuje moc obowiązującą z dniem określonym w uchwale rady narodowej o jego zatwierdzeniu, ale

Odszkodowanie za wywłaszczony dom jednorodzinny ustala się w wysokości kosztów jego odtworzenia, pomniejszonych o stopień zużycia.

Jeżeli przepis prawa upoważnia bądź zobowiązuje organ administracji państwowej do zastosowania sankcji administracyjnej za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w stosunku do osoby posiadającej zezwolenie na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową, to sankcja taka może być zastosowana wówczas, gdy przewidujący ją przepis prawa obowiązywał w czasie popełnienia przestępstwa lub

1. Wydanie pozwolenia na budowę na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolne, nie świadczy samo przez się, że pozwolenie to w sposób rażący naruszyło przepisy o planowaniu przestrzennym. 2. Decydujący dla oceny, czy nastąpiło rażące naruszenie prawa przez wydanie tego pozwolenia, jest cel jakiemu przedmiotowy budynek ma służyć i jakie funkcje ma on spełniać

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50/ obciąża obowiązkiem podatkowym od nieruchomości osobę fizyczną i osobę prawną nie będącą jednostką gospodarki uspołecznionej, która daną nieruchomość faktycznie użytkuje bądź jako właściciel /art. 140 Kc/ lub też samoistny posiadacz w rozumieniu art. 336 Kc, użytkownik wieczysty w świetle art.

Jeżeli będąca przedmiotem żądań zwrotu wywłaszczona nieruchomość nie może być przeznaczona zgodnie z wolą organu administracji państwowej jako zbędna dla celów dla której orzeczono wywłaszczenie na jeden z innych celów przewidzianych art. 50 ust. 1 pkt 1-6 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wobec tego, że następcy prawni poprzednich

Wnioskodawca pobierający wypadkową rentę inwalidzką jako wyższe świadczenie jest uprawniony do połowy emerytury wraz z połową dodatku kombatanckiego, który będąc częścią składową świadczenia, do którego został przyznany, powinien być ustalony na tych samych zasadach jak świadczenie podstawowe (art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób

Okoliczność, że dom jednorodzinny znajduje się na terenie przeznaczonym po jego wybudowaniu na cele budownictwa wielorodzinnego, nie jest wystarczającą podstawą do odmowy udzielenia pozwolenia na wykonanie w nim stałej wewnętrznej instalacji gazowej.

Art. 84 ust. 8 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /TJ. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ ma charakter procesowy. Oznacza to, że naruszenie tego przepisu powinni skutkować uchylenie zaskarżonej decyzji jeśli miało ono istotny wpływ na załatwienie sprawy.

Żadne szczegółowe postanowienia dotyczące sposobu prowadzenia egzaminów wstępnych na akademie medyczne zawarte w zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1985 r. w sprawie określenia limitów przyjęć i zakresu egzaminu wstępnego na pierwszy rok studiów oraz zasad przyznawania punktów dodatkowych w akademiach medycznych w roku akademickim 1986/1987 /Dz.Urz. MZiOS 1986 nr 2 poz