Dłużnik zajętej wierzytelności na podstawie wykonalnego orzeczenia sądowego, który na skutek odmowy przekazania tej wierzytelności stosownie do wezwania komornika umożliwił egzekwowanemu dłużnikowi wyegzekwowanie zajętej wierzytelności z jego rachunku bankowego, obowiązany jest wynagrodzić wierzycielowi nie mogącemu już w żaden sposób ściągnąć należności egzekwowanego dłużnika powstałą stąd szkodę

Członek spółdzielni budownictwa mieszkaniowego nie jest najemcą lokalu w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, prawa lokalowego i aktów wykonawczych /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne - Dz.U. nr 35 poz. 224 i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1980 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne

Prawo organizacji społecznej do wystąpienia z żądaniem dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu administracyjnym w sprawie dotyczącej innej osoby, które powinno być uzasadnione celami statutowymi tej organizacji i interesem społecznym, nie przysługuje organom samorządu mieszkańców. Organy te bowiem mają tylko zdolność do działania określonego w art. 31 par. 5 Kpa to jest mogą organowi przedstawić

1. Przepisy ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ nie określają wprost odszkodowania za wywłaszczane grunty, lecz odsyłają w tym zakresie do stawek przewidzianych dla gruntów sprzedawanych przez Państwo. 2. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych

Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić przesłanki do ustalenia /bądź odmowy/ miejsca i warunków realizacji inwestycji w oparciu o art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Rozpoznanie sprawy w oparciu o błędną podstawę prawną stanowi naruszenie prawa materialnego. Niewypełnienie przez organy orzekające w sprawie dyspozycji

Jeżeli pracowniczy wynalazek posiadający zdolność patentową nie uzyskał ochrony patentowej wobec umorzenia postępowania na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. Nr 43, poz. 272) zawinionego przez jednostkę gospodarki uspołecznionej zgłaszającą ten wynalazek do opatentowania w Urzędzie Patentowym PRL, to przysługujące twórcy tego wynalazku odszkodowanie

Względami społecznymi i gospodarczymi, uzasadniającymi udzielenie następcy zgody na zbycie części nieruchomości rolnej przed upływem 10 lat od jej przejęcia /art. 49 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin - Dz.U. nr 32 poz. 140/, mogą być również: niekorzystne ukształtowanie i położenie gruntów przeznaczonych do zbycia i

1. Każda zmiana stawek stosowanych przy sprzedaży nieruchomości rolnych przez Państwo, ma wpływ na wysokość stawek odszkodowawczych stosowanych w postępowaniu wywłaszczeniowym. 2. Ustalenie odszkodowania za wywłaszczone grunty na podstawie zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 24 sierpnia 1972 r. w sprawie ceny, warunków i trybu sprzedaży nieruchomości rolnych /M.P. nr 39 poz. 217/, nie uwzględniając

Charakter roszczeń tego rodzaju, jak np. roszczeń alimentacyjnych, może przemawiać za ochroną ich realizacji za pomocą instytucji unormowanej w art. 59 k.p.c. także wówczas, gdy chodzi o roszczenia alimentacyjne wymagalne w miarę upływu czasu (świadczenia okresowe). Odnosi się to w szczególności do sytuacji, gdy ojciec dziecka nie mający innych źródeł dochodów, zwłaszcza dochodów z własnej pracy lub

Uniewinnienie pracownika w procesie karnym od popełnienia w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, ma ten skutek, że w razie rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 2 k.p. organy rozstrzygające spór o roszczeniapracownika wynikające z niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, dokonując oceny

1. Przepis art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ ma zastosowanie do najemcy zajmującego lokal o powierzchni mniejszej od przysługującej mu według norm zaludnienia, nie czyniąc żadnej różnicy między najemcą lokalu z przydziału na zasadach ogólnych a najemcą lokalu przydzielonego jako pomieszczenie zastępcze. 2. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 prawa

Organ administracji państwowej orzekający w sprawach unormowanych w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych /Dz.U. nr 53 poz. 295; zm. Dz.U. 1971 nr 12 poz. 115/ nie jest związany ustaleniami poczynionymi prawomocnym orzeczeniem kolegium do spraw wykroczeń i jest obowiązany do dokonywania samodzielnych ustaleń w trybie kodeksu postępowania

Organ administracji, orzekający o umorzeniu kary pieniężnej nałożonej z tytułu odprowadzania ścieków do wód powierzchniowych, działa wprawdzie w ramach uznania administracyjnego, określonego w par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki oraz kar pieniężnych za naruszanie tych warunków /Dz.U. nr 41 poz. 214/,

Przesłanką ewentualnego umorzenia w całości lub w części wymierzonej opłaty za szczególne korzystanie z wód są szczególnie uzasadnione względy techniczne, ekonomiczne lub społeczne.

Organ administracji nie jest związany wnioskiem strony o powołaniu biegłego dla ustalenia okoliczności, która w sposób nie budzący wątpliwości może być ustalona przez organ na podstawie dokumentów sprawy, a zwłaszcza - oświadczeń strony składanych w innym czasie.

Nie można odmówić wynagrodzenia ratowniczego temu, kto wykaże, że do akcji ratowniczej przystąpił na wezwanie albo za zgodą kapitana uratowanego statku (art. 235 kodeksu morskiego).

Renta inwalidzka III grupy przysługuje osobie świadczącej usługi na rzecz jednostki gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej wówczas, gdy inwalidztwo III grupy powstało w okresie zatrudnienia, jeśli zatrudnienie to trwało w dniu 1.V.1981 r., tj. w dniu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 maja 1981 r. (Dz. U. Nr 14, poz. 65), a w razie ustania tegoż zatrudnienia przed

Decyzja kierownika zakładu pracy, o jakiej mowa w § 2 ust. 3 załącznika nr 13 do Układu Zbiorowego Pracy dla Budownictwa z dnia 23 grudnia 1974 r. w brzmieniu protokołu dodatkowego nr 27 z dnia 10 stycznia 1981 r., zaliczająca pracownikowi do okresu pracy wymaganego do uzyskania dodatku za wieloletnią pracę okresu zatrudnienia w innym zakładzie pracy, stwarza w drodze fikcji sytuację umożliwiającą

1. Organ wyższego stopnia, działający jako organ odwoławczy, nie może umorzyć postępowania przed organem I instancji bez wcześniejszego orzeczenia o uchyleniu zaskarżonej decyzji tego organu, podlega bowiem rygorom z art. 138 Kpa. Organ odwoławczy nie może przy tym umorzyć postępowania na podstawie art. 105 Kpa, ponieważ zakres decyzji organu odwoławczego regulują wyłącznie przepisy art. 138 Kpa. 2

W przypadku rejestrowego zastawu bankowego (art. 308 k.c.) rzeczy objęte zastawem pozostają w posiadaniu zastawcy, nie zastawnika (banku), lub w posiadaniu osoby trzeciej. Również w tym przypadku zastawca zachowuje prawo zbycia rzeczy stanowiących przedmiot zastawu. Uprawnienie to nie zostało ustawowo wyłączone. Sam fakt przeto zbycia przez dłużnika ruchomości objętych zastawem nie pozbawia wierzyciela

Przytoczoną przez wnioskodawcę w postępowaniu przed organem orzekającym podstawą faktyczną roszczenia Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych obowiązany jest z mocy art. 55 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231 ze zm.) zająć się niezależnie od sposobu sformułowania odwołania i poczynić w jej ramach własne samodzielne ustalenia

Warunkiem uznania za chorobę zawodową choroby określonej w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 45 poz. 271/ jest wykonywanie pracy w warunkach narażających na jej powstanie, a więc wymaga jedynie uprawdopodobnienia związku przyczynowego między pracą a zachorowaniem.

Odpowiedzialność Państwowego Zakładu Ubezpieczeń za szkody spowodowane samowolnym użyciem przez prowadzącego zakład naprawczy lub przez pracownika tego zakładu pojazdu mechanicznego przyjętego do naprawy, przewidziana w § 22 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1974 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych Dz. U. Nr 46, poz. 274 z późn. zmianami (§ 22 ust. 1