Jeżeli w wyniku odwołania się współnajemcy lokalu od decyzji organu I instancji w przedmiocie potwierdzenia praw do zajmowanego lokalu, organ administracji wyższego stopnia cofnie mu przydział lokalu mieszkalnego, to decyzja taka, jako naruszająca zakaz reformatio in peius zawarty w artykule 139 Kpa podlega uchyleniu.

1. Ustawa z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/ nie precyzuje pojęcia "prowadzenie gospodarstwa rolnego". Fakt wykonywania przez młodego wiekiem syna rolnika podstawowych prac związanych z gospodarstwem rolnym nie świadczy, że syn - a nie ojciec - prowadzi gospodarstwo rolne, jeśli rolnik nadal mieszka razem

1. Rzemieślnikowi zatrudnionemu jednocześnie w jednostce gospodarki uspołecznionej, któremu cofnięto uprawnienia zgodnie z art. 3 ust. 7 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/, organ administracji cofający uprawnienie wyznacza termin zaprzestania wykonywania rzemiosła stosownie do art. 17 ust. 3 ustawy. 2. Za niewykonanie w terminie wskazanym

Okresy wypowiedzenia przewidziane w art. 36 k.p. mają charakter okresów sztywnych. W toku jednak trwającego wypowiedzenia strony mogą rozwiązać umowę o pracę za porozumieniem.

Wytyczne stanowiące załącznik do zarządzenia Ministra, nie mającego źródła w przepisach ustawy ani wydanych na jej podstawie aktach wykonawczych, nie mogą być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Artykuł 21 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ zabrania zajmowania przez jedną osobę dwóch lub więcej lokali mieszkalnych. Nie narusza tego przepisu osoba zajmująca lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej i będąca jednocześnie współwłaścicielem domu mieszkalnego, jeżeli w domu tym faktycznie nie mieszka z uzasadnionych przyczyn. Powołany przepis

1. Prowadząc postępowanie na podstawie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ organ administracji jest obowiązany ustalić, czy zachodzi niezbędność wywłaszczenia w rozumieniu art. 3 ust. 1. 2. Zamiar wzniesienia przez instytucję państwową budynku mieszkalnego na nieruchomości stanowiącej własność osoby fizycznej nie może być uznany

1. Brak formalnego uchylenia wcześniejszej decyzji o oddaniu działki w użytkowanie wieczyste powoduje nieważność późniejszej decyzji w tej samej sprawie, skierowanej do innej osoby, nawet gdy pierwsza decyzja nie może wywrzeć skutku prawnego ze względu na utratę przez jej adresata uprawnień do zawarcia umowy o ustanowienie użytkowania wieczystego, na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca

Strona, do której przystąpił interwenient uboczny (nie samoistny), nie może wniesionej przez siebie rewizji oprzeć także na zarzutach niedoręczenia interwenientowi odpisu opinii biegłego i niezawiadomienia interwenienta o terminie rozprawy poprzedzającej wydanie wyroku; na takich zarzutach mógłby oprzeć rewizję sam interwenient uboczny.

Organ administracji państwowej rozstrzygający sprawę na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ nie może nakazać przekwaterowania podnajemcy do poprzedniego miejsca zamieszkania, ponieważ treść tego przepisu daje organowi możliwości przekwaterowania osób tam wymienionych wyłącznie do pomieszczenia zastępczego.

Zgodnie z dyspozycją § 5 ust. 1 pkt 2 lit. g uchwały nr 138 Rady Ministrów z dnia 22 września 1978 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagród jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (M.P. Nr 35, poz. 3) do okresu uprawniającego do nagrody (gratyfikacji) jubileuszowej wlicza się z czasu II wojny światowej okres niewykonywania pracy wskutek represji stosowanej

1. Kodeks postępowania administracyjnego wyraża m.in. w art. 63, art. 65, art. 128 i art. 140, pośrednio również w art. 206, zasadę odformalizowania postępowania na korzyść strony co do formy i treści żądania wszczęcia postępowania oraz odwołań od decyzji I instancji i skargi do NSA tak, aby sprawa mogła być rozpoznana zgodnie z intencją i interesem strony. 2. Z porównania par. 14 ust. 1 pkt 1 i pkt

1. Jeżeli przepis prawa materialnego wymaga pisemnego oświadczenia strony, a zobowiązany ograniczył się do oświadczenia ustnego złożonego właściwemu urzędnikowi, który takie oświadczenie przyjął, nie pouczając strony o wymaganej formie oświadczenia ani nie zastosował formy przewidzianej w art. 63 i art. 67 Kpa, to jest przyjęcia oświadczenia ustnego do protokołu, takie zaniedbanie urzędnika stanowi

Żona, której mąż utrzymuje stosunki intymne z pomocą domową zameldowaną i zatrudnioną u osoby trzeciej, nie jest legitymowana do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje w sprawie ustalenia charakteru pobytu pomocy domowej u osoby trzeciej, ze względu na brak po jej stronie interesu prawnego lub obowiązku, które stanowiłyby legitymację materialnoprawną będącą podstawą legitymacji

1. Akty prawodawcze nie mające mocy powszechnie obowiązującej, jakimi są m.in. uchwały Rady Ministrów wydane bez upoważnienia ustawy /tzw. uchwały samoistne/, nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnych. O obowiązkach obywateli i ich organizacji mogą decydować wyłącznie przepisy ustawowe, to jest przepisy zawarte w aktach o randze ustawy lub w aktach wydanych na podstawie i w granicach

1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy w rozstrzyganiu skarg na decyzje dotyczące praw i obowiązków pracowników mianowanych. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych dotyczące nawiązania, zmiany lub rozwiązania stosunku pracy z pracownikami mianowanymi oraz roszczeń wynikających z tego stosunku są decyzjami w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa i podlegają kontroli Naczelnego Sądu

Nie wykluczonym jest, że Radzie Ministrów chodziło także, wydając rozporządzenie z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych /Dz.U. nr 49 poz. 303/ o objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem mienia ruchomego na działce stanowiącej grunt będący w przedmiotem wieczystego użytkowania. Zamiar ten nie znalazł jednak wyrazu w treści rozporządzenia

1. Organ administracji, rozpatrujący sprawę przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 10 poz. 84/ i dokonujący w związku z tym oceny "miary potrzeby" osób tam wskazanych, powinien rozważyć m.in. takie okoliczności, jak: stan rodzinny uprawnionego, wielkość i konfigurację nowego lokalu byłego najemcy oraz możliwość pomieszczenia

Podwyższeniu podlegają w razie pogorszenia się stanu zdrowia poszkodowanego tylko te odszkodowania, które przyznane zostały na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r, o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8 z późn. zm.). Osoby, które otrzymały zadośćuczynienie z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej na podstawie przepisów

W sytuacji, w której hodowca drobiu w dążeniu do maksymalnego zysku decyduje się na hodowanie drobiu w ilości znacznie przekraczającej obowiązujące w drobiarstwie normy zwierząt na metr kwadratowy powierzchni, dopuszczając do nadmiernego zagęszczenia w pomieszczeniach hodowlanych, musi liczyć się z powstaniem takich zdarzeń jak szybsze niż w normalnych warunkach rozprzestrzenianie się zarazy zwierzęcej

Do obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy przeciwdziałanie zastosowaniu przez wykonawcę materiałów szkodliwych dla zdrowia. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia odpowiedzialność inwestora za szkodę wyrządzoną osobom trzecim na skutek użycia w budownictwie mieszkaniowym materiałów szkodliwych dla zdrowia.

Przydzielona zgodnie z prawem dodatkowa powierzchnia mieszkalna nie stanowi nadwyżki powierzchni mieszkalnej w rozumieniu par. 12a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne /Dz.U. nr 35 poz. 224; zm. Dz.U. 1980 nr 15 poz. 51/.

Organ administracji państwowej nie może odmówić sporządzenia umowy przekazania gospodarstwa rolnego następcy w zamian za emeryturę tylko z tego powodu, że rolnik sprzedał działkę gruntu znacznie oddaloną od tego gospodarstwa, a więc nie stanowiącą lub nie mogącą stanowić zorganizowanej z tym gospodarstwem całości w rozumieniu par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1964 r. w

Ponowienie trybu konsultacji przewidzianej w art. 38 k.p. jest konieczne, gdy kierownik zakładu pracy mimo niezgłoszenia przez radę zakładową zastrzeżeń co do zamierzonego wypowiedzenia zmieniającego zmienia swą decyzję i zamiast wypowiedzenia zmieniającego dokonuje definitywnego wypowiedzenia umowy o pracę.