W kontekście zadań z zakresu ochrony przeciwpowodziowej, Skarb Państwa, jako właściciel określonych rzeczy, nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe w wyniku nieprawidłowej realizacji tych zadań tylko dlatego, że jest właścicielem tych rzeczy. Odpowiedzialność ta wynika raczej z faktu, że Skarb Państwa został powierzony do prowadzenia określonych działań w tym zakresie. Szkoda wyrządzona przez

Art. 5 k.c. zawierający klauzulę generalną odsyłającą do zasad współżycia społecznego reguluje problematykę nadużycia prawa w znaczeniu podmiotowym. Istotą tej konstrukcji jest to, że jednostce przysługuje określone prawo, ale sposób jego wykonania stanowi nadużycie. Inaczej mówiąc, podmiotowi uprawnionemu przysługuje uprawnienie materialno-prawne, ale jego wykonanie pozostaje w sprzeczności z zasadami

Postanowienia umowy i aneksu związane z wykonywaniem projektu nie zwalniają Skarbu Państwa od odpowiedzialności wynikającej z art. 49 ust. 6 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, a zastosowanie przepisów art. 48 oraz 45 tej ustawy jest możliwe tylko w przypadku skutecznych oświadczeń woli stron.

Krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości, a o niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 p.u.n. można mówić dopiero wtedy, gdy dłużnik z braku środków przez długi czas (długotrwale) nie wykonuje przeważającej części (większości) swoich wymagalnych zobowiązań.

Klauzule umowne dotyczące zasad waloryzacji świadczenia głównego w umowie kredytu, które nie określają w sposób jednoznaczny treści i wysokości świadczenia kredytobiorcy, mają charakter abuzywny i nie wiążą kredytobiorcy.

1. Odpowiedzialność właściciela nieruchomości obciążonej hipoteką ma charakter akcesoryjny w stosunku do odpowiedzialności dłużnika, ale nie jest to akcesoryjność bezwzględna. 2. W przypadku, gdy właściciel nieruchomości obciążonej nie jest dłużnikiem zabezpieczonej wierzytelności, wypowiedzenie umowy kredytu nie ma charakteru wypowiedzenia w ścisłym tego słowa znaczeniu. 3. Wypowiedzenie w stosunku

Pracodawca nie wywiązuje się z obowiązku wynikającego z art. 30 § 4 k.p. wówczas, gdy albo w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia, albo kiedy wskazanie przyczyny jest pozorne w tym znaczeniu, że jest ona niedostatecznie jasna, konkretna, a w rezultacie niezrozumiała dla pracownika i niepoddająca się weryfikacji w postępowaniu sądowym. Natomiast wtedy, gdy postawiony zarzut jest nieprawdziwy

W postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd drugiej instancji i nie może dokonywać własnych ustaleń faktów ani oceny dowodów. Skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustaleń faktów lub oceny dowodów, a Sąd Najwyższy kontroluje jedynie prawidłowość zastosowania prawa materialnego na podstawie ustaleń faktycznych dokonanych

1. Przy ustalaniu wartości rynkowej nieruchomości niezbędne jest uwzględnienie wszystkich czynników o charakterze prawnym i faktycznym dotyczących nieruchomości, które w obrocie prawnym mają wpływ na kształtowanie ceny konkretnej nieruchomości, jeżeli byłaby ona przedmiotem transakcji sprzedaży zawieranej na warunkach rynkowych. 2. W procesie wyceny nieruchomości, do ustalenia jej wartości rynkowej

Działalność gminy polegająca na gospodarowaniu gminnym zasobem nieruchomości stanowi działalność gospodarczą, podobnie jak administrowanie lokalami wchodzącymi w skład zasobu gminnego oraz zakładanie i utrzymywanie trawników oraz parków.

W wyjątkowych okolicznościach, takich jak ciężki i trwały uszczerbek na zdrowiu dziecka spowodowany czynem niedozwolonym, możliwe jest uwzględnienie roszczenia z art. 448 k.c. kierowanego przez rodzica.

1. Postanowienia umowy kredytowej, które określają sposób ustalania kursu waluty obcej przez kredytodawcę, stanowią element klauzuli indeksacyjnej (przeliczeniowej) i określają „główne świadczenia stron”. Takie postanowienia, jeśli są sformułowane w sposób niejednoznaczny, mogą podlegać kontroli pod kątem ich abuzywności. 2. W sytuacji, gdy umowa kredytowa jest uznana za nieważną, konsument może dochodzić

W przypadku szkód legalnych, ustawodawca przewiduje niejednokrotnie ograniczony zakres i sposoby kompensacji szkód wywołanych legalnym działaniem władzy. Szkód legalnych dokonuje się bowiem nie tylko w interesie indywidualnym podmiotu prowadzącego określoną działalność gospodarczą, która może negatywnie wpływać na otoczenie i wywoływać szkody u innych podmiotów, ale także w interesie publicznym, gdyż

Skutkiem zastosowania art. 3851 § 1 k.c. nie jest, a na pewno nie musi być w każdym przypadku, bezwzględna nieważność czynności prawnej na podstawie art. 58 § 1 k.c. Gdyby ustawodawca zamierzał przesądzić o nieważności postanowień umownych, których abuzywność została stwierdzona, nie ustanawiałby w przepisie art. 3851 § 1 k.c. specyficznej sankcji prawa UE – braku związania umową, identyfikowaną najczęściej

Sąd pracy ustala wysokość odszkodowania za bezprawne rozwiązanie stosunku pracy w ramach dolnego i górnego limitu wyznaczonego przez ustawowe okresy wypowiedzenia (art. 36 § 1 pkt 2 - 3 w związku z art. 47(1) Kodeksu pracy). W takim przypadku, mimo dyskrecjonalnej władzy sądu w kwestii sprecyzowania wysokości odszkodowania z art. 47(1) k.p., sąd pracy jest zobligowany do rozważenia wszystkich okoliczności