Zezwolenie na pociągnięcie prokuratora do odpowiedzialności karnej musi być wydane przez sąd spełniający wymogi niezależności i bezstronności, gdyż warunkuje ono możliwość prowadzenia postępowania karnego wobec osoby chronionej immunitetem.

Nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. może mieć miejsce, gdy w składzie sądu orzeka sędzia, którego proces nominacyjny budzi uzasadnione wątpliwości co do jego niezależności i bezstronności w kontekście standardów konstytucyjnych i międzynarodowych.

Odmowa zastosowania przepisu niekonstytucyjnego wobec funkcjonariusza, którego służba po 1990 r. wypracowała emeryturę ponad przeciętny wskaźnik, jest dopuszczalna i zgodna z zasadami konstytucyjnymi.

Kara ograniczenia wolności za popełnienie wykroczenia musi być zgodna z maksymalnym wymiarem określonym w art. 20 § 1 k.w., który wynosi jeden miesiąc; wymierzenie wyższej kary stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Kary pozbawienia wolności i kary aresztu nie mogą być łączone w jedną karę łączną, gdyż są to kary innego rodzaju zgodnie z art. 85 § 1 k.k., co oznacza, że orzeczenie kary łącznej musi uwzględniać wyłącznie kary tego samego rodzaju, jeśli zachodzi ich zbieżność.

Pojęcie „służby na rzecz totalitarnego państwa” nie może być oceniane wyłącznie na podstawie formalnej przynależności do wymienionych w ustawie jednostek SB. Konieczne jest uwzględnienie realnych działań funkcjonariusza, ich charakteru oraz skali ingerencji w prawa i wolności obywatelskie. Należy więc dokładnie zbadać, czy odwołujący się rzeczywiście uczestniczył w represyjnych działaniach, czy też

Wyrok sądu wydany z udziałem sędziego, który przeszedł w stan spoczynku, ulega uchyleniu z mocy prawa, gdyż osoba ta nie jest uprawniona do orzekania. Termin na wyrażenie woli dalszego zajmowania stanowiska sędziego po ukończeniu 65. roku życia jest nieprzywracalny, a niezłożenie takiego oświadczenia skutkuje przejściem sędziego w stan spoczynku.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej, które umożliwiają jednostronne ustalanie kursu przeliczeniowego przez bank i przerzucają całkowite ryzyko kursowe na konsumenta, są niedozwolone i ich eliminacja skutkuje nieważnością umowy w całości.

O ile na podstawie zgromadzonych dowodów istnieją uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu lub jego zdolności do prowadzenia obrony, sąd ma obowiązek przeprowadzić dowód z opinii biegłych psychiatrów oraz zapewnić oskarżonemu obrońcę z urzędu, aby umożliwić skuteczne korzystanie z prawa do obrony.

Nie można wydawać nowego wyroku łącznego obejmującego te same skazania, jeśli istnieje już prawomocny wyrok łączny dotyczący tych skazań; wydanie późniejszego orzeczenia jest obarczone bezwzględną przyczyną odwoławczą.

W przypadku przestępstw niealimentacyjnych uprzednie prawomocne skazanie za fragment czynu wyklucza możliwość ponownego skazania za ten sam okres, a dokładne ustalenie czasowych granic czynu jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowej odpowiedzialności karnej.

Cofnięcie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie skutkuje jego natychmiastowym uprawomocnieniem; wyrok uprawomocnia się z chwilą wpłynięcia pisma do sądu lub jego nadania pocztą. Ponadto dla sprawców przestępstw seksualnych wobec małoletnich obligatoryjny jest zakaz wykonywania pracy związanej z wychowaniem małoletnich, niezależnie od aktualnego stanu zatrudnienia sprawcy, jako środek prewencyjny

Nienależyta obsada sądu zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego w sądzie powszechnym na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie obuście zakwestionowanym z uwagi na standardy niezależności i bezstronności, co skutkuje uchyleniem wyroku przez Sąd Najwyższy.

Powaga rzeczy osądzonej uniemożliwia ponowne rozstrzyganie o roszczeniach związanych z odszkodowaniem i zadośćuczynieniem, jeśli uprzednio zostały one prawomocnie rozstrzygnięte na podstawie tej samej podstawy prawnej.

Prawomocne skazanie za przestępstwo popełnione czynem ciągłym stwarza stan materialnej prawomocności, obejmujący także jednostkowe zachowania, które nie zostały objęte opisem czynu przypisanego, co wyklucza możliwość ponownego sądzenia i skazywania za te same czyny w przyszłych postępowaniach.