W przypadku umów o pracę zawierających klauzulę o zwrocie kosztów szkolenia przez pracownika, kwota do zwrotu powinna być odwrotnie proporcjonalna do okresu zatrudnienia po ukończeniu szkolenia. W sytuacji, gdy pracownik nie ukończy szkolenia lub przerwie je bez uzasadnionych przyczyn, powinien on zwrócić całość kosztów szkolenia. Interpretacja taka jest zgodna z zasadą, że im dłużej pracownik odpracowuje

1. Koszty opieki nad poszkodowanym, które determinują wysokość renty na zwiększone potrzeby, powinny być ustalone w kwocie brutto, nie netto. To oznacza, że powinny uwzględniać kwotę, która pozwala osobie trzeciej na zapłatę należnego podatku dochodowego. 2. Przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb na podstawie art. 444 § 2 k.c. nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie

Koszty szkolenia pracownika poniesione przez pracodawcę powinny być odwrotnie proporcjonalne do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W przypadku przerwania szkolenia przez pracownika lub niepodjęcia go bez uzasadnionych przyczyn, pracownik powinien zwrócić całość kosztów. Interpretacja momentu zakończenia szkolenia ma kluczowe znaczenie dla ustalenia okresu zatrudnienia

Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego (art. 95 ust. 1 i 2

W sprawie ustalenia bezskuteczności wypowiedzenia umowy o dofinansowanie, istnienie interesu prawnego powoda w żądaniu ustalenia zależy od możliwości usunięcia niepewności co do jego sytuacji prawnej oraz wpływu na przyszłe skutki prawne.

Nadpłacone świadczenie z ubezpieczenia chorobowego nie jest świadczeniem pracodawcy na rzecz pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, ale bezpodstawnym przysporzeniem na rzecz pracownika wynikającym z niewłaściwego wykonania zobowiązania przez płatnika składek. Nie stanowi ono zatem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia pracowników (art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o systemie

Do należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne mają zastosowanie przepisy dotyczące zobowiązań podatkowych. Nie ma obowiązku wydania decyzji wymiarowej dotyczącej wysokości niewykonanych zobowiązań składkowych, a niewykonanie zobowiązania upoważnia organ rentowy do ściągnięcia zaległości składkowych.