Oświadczenie woli jest ważne, jeżeli w chwili jego składania osoba nie znajdowała się w stanie wyłączającym świadome lub swobodne wyrażenie woli, a umowa nie jest niezgodna z zasadami współżycia społecznego, mimo istniejącego u osoby schorzenia psychicznego.

Klauzule indeksacyjne, umożliwiające bankowi jednostronne ustalanie kursu waluty, są abuzywne i nietransparentne, co skutkuje ich bezskutecznością z mocy prawa bez względu na faktyczne wykorzystanie tej możliwości przez bank.

Wyeliminowanie z umowy kredytu hipotecznego klauzul dotyczących marży banku nie prowadzi do jej nieważności, jeśli możliwe jest określenie świadczeń stron na podstawie kursu średniego NBP.

Kryterium służby na rzecz totalitarnego państwa, definiowane w ustawie zaopatrzeniowej, powinno uwzględniać wszystkie okoliczności, w tym indywidualne czyny i ich wpływ na naruszanie praw i wolności człowieka, czego aspektem jest ograniczenie praw emerytalnych funkcjonariuszy zaangażowanych w działania reżimu komunistycznego.

Opóźnienia funduszu inwestycyjnego zamkniętego w wykupie certyfikatów inwestycyjnych, wynikające z postanowień statutu funduszu i przepisów ustawy, nie uzasadniają odstąpienia od umowy ich nabycia na podstawie art. 491 k.c., gdyż stosunek uczestnictwa w funduszu nie podlega reżimowi umowy wzajemnej w rozumieniu art. 487 § 2 k.c.

Okres służby funkcjonariusza może zostać zakwalifikowany jako służba na rzecz totalitarnego państwa tylko po dokładnej analizie wszystkich okoliczności, w tym czynów oraz ich wpływu na podstawowe prawa człowieka, a także w kontekście służby po 1990 r. zasady zmniejszenia emerytury muszą odpowiadać zasadom sprawiedliwości społecznej.

Jako pracownik tymczasowo wykonujący pracę w dwóch lub więcej państwach członkowskich podlega się ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym prowadzi się znaczącą działalność, zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004, które określa zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Pracownik wykonujący pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich podlega ustawodawstwu państwa, w którym znajduje się siedziba jego pracodawcy, pod warunkiem, że praca nie jest wykonywana wyłącznie w jednym z tych państw i że istotne więzi z tym państwem zostały odpowiednio ustalone.

Klauzule umowne pozwalające bankowi na jednostronne ustalanie kursów walut obcych w umowach denominowanych w walutach obcych, które nie zostały wyrażone w sposób jasny i zrozumiały, mogą podlegać ocenie jako niedozwolone postanowienia umowne zgodnie z art. 3851 § 1 k.c., jeśli nie były indywidualnie uzgodnione z konsumentem.

W elektronicznym postępowaniu upominawczym, sąd, mimo ograniczeń proceduralnych, ma obowiązek z urzędu zbadać, czy dochodzone roszczenie przeciwko konsumentowi wynika z umowy zawierającej nieuczciwe klauzule, uwzględniając konstytucyjną ochronę konsumenta.

Odszkodowania z tytułu utraconego zysku powinny być rozpatrywane z zachowaniem zasady pełności naprawienia szkody, z uwzględnieniem przepisów o podatku dochodowym dopiero po faktycznym przyznaniu korzyści majątkowej.

Rozwiązanie umowy o pracę wskutek odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych mu w wypowiedzeniu zmieniającym warunków pracy i płacy może być kwalifikowane jako zwolnienie grupowe, jeśli w okresie ustawowym doszło do co najmniej pięciu zwolnień w trybie definitywnym lub poprzez nieprzyjęcie zmian wprowadzających niekorzystną zasadniczą zmianę istotnych warunków umowy.

Mandat karny nie może być podstawą do zastosowania recydywy szczególnej, o której mowa w art. 38 k.w., co uniemożliwia nadzwyczajne surowsze orzeczenie kary aresztu za wykroczenie zagrożone łagodniejszą karą.

Odszkodowanie za niesłuszne skazanie powinno obejmować rzeczywiste a nie hipotetyczne straty finansowe poniesione w wyniku odbycia kary, której skazany nie powinien był ponieść, z uwzględnieniem rzeczywistych przychodów i całego okresu utraty wolności oraz korzyści, które poszkodowany faktycznie by uzyskał.

Wspólnik większościowy spółki z o.o., będący jej prezesem zarządu, nie może być uznany za pracownika tej spółki w zakresie stosunku pracy, jeśli brak jest faktycznego podporządkowania pracowniczego, a działalność wykonywana na rzecz spółki wpisuje się w jego rolę jako właściciela kapitału spółki.

Zakaz ne bis in idem, wynikający z art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen, stoi na przeszkodzie ponownemu ściganiu za ten sam czyn, gdy wcześniejsze orzeczenie zakończyło postępowanie w innym państwie, niezależnie od jego formy (skazanie, uniewinnienie, umorzenie) i przyczyn, o ile doszło do rozstrzygnięcia merytorycznego w odniesieniu do odpowiedzialności.