W przedmiotowej sprawie bieżące zasady przedawnienia karalności wykroczenia skarbowego określone w art. 51 § 1 i 2 kodeksu karnego skarbowego (k.k.s.) okazały się determinujące dla oceny prawidłowości postępowania sądów niższych instancji, które błędnie zastosowały przepisy dotyczące uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnej, prowadząc do nieuzasadnionego odrzucenia zarzutu

Orzeczenia sądu muszą spełniać standardy niezależności i bezstronności, a skład sądu nie może budzić wątpliwości co do tych zasad. Niezależność ta jest naruszona, jeżeli sędziowie są powołani przez organ, który nie jest niezależny od władzy wykonawczej i ustawodawczej, a ich kariery sądownicze mogą być utożsamiane z działaniami wykonawczymi lub ustawodawczymi sprzecznymi z Konstytucją RP. Takie powiązania

Przy stosowaniu norm intertemporalnych w prawie wykroczeń, w przypadku gdy po popełnieniu wykroczenia doszło do depenalizacji czynu na skutek zmiany przepisów rozporządzenia wypełniającego przepis blankietowy, obowiązuje zasada lex mitior, zgodnie z którą należy zastosować ustawę nową, jeżeli jest ona względniejsza dla sprawcy.

Niewłaściwa obsada sądu nie następuje z samego faktu powołania sędziego na urząd na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej na podstawie Ustawy Nowelizującej, lecz wymaga ustalenia, czy w świetle konkretnych okoliczności, proces powoływania prowadziłby do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o dzieło, wykonawca nie może przerzucić odpowiedzialności za braki wykonania dzieła zgodnie z projektem, jeśli sam nie dopełnił obowiązków wynikających z art. 634 k.c. polegających na zawiadomieniu o okolicznościach uniemożliwiających prawidłowe wykonanie umowy, zwłaszcza gdy wynikają one z projektów dostarczonych

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych do waluty obcej są nieodłącznie ze sobą związane i kształtują główne świadczenia stron, lecz ich abuzywny charakter może być poddany kontroli, jeżeli nie są sformułowane w sposób jednoznaczny, umożliwiający stronie konsumenta ocenę skutków ekonomicznych zobowiązania, nawet gdy postanowienia umowy określają główne świadczenie stron.

Pominięcie przez sąd środków dowodowych wnioskowanych przez stronę, gdy sąd uznaje, że zgromadził już materiał wystarczający do rozstrzygnięcia sprawy, nie może być uznane za pozbawienie strony możliwości obrony jej praw, a co za tym idzie nie może być podstawą dla stwierdzenia nieważności postępowania, o której mowa w art. 379 pkt 5 k.p.c.

W sytuacji nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej od osoby uiszczającej czynsz symboliczny, zasady dotyczące ograniczenia wzrostu opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste do dwukrotności wielkości dotychczasowej opłaty, zgodnie z art. 77 ust. 2a Ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie znajdują zastosowania, gdyż nabycie to wiąże się z uświadomieniem obowiązku uiszczania stawek

Orzeczony przez sąd pracy obowiązek przywrócenia do pracy jest długiem kolejnego pracodawcy, gdy wynika z zasadnego roszczenia o przywrócenie do pracy, które zwolniony pracownik skierował do poprzedniego pracodawcy. Pracownik ma wówczas zwykłe prawo do restytucji stosunku pracy i dlatego odpowiedzialność ta przechodzi na kolejny podmiot, który stał się pracodawcą na mocy art. 231 k.p.

Sędzia jest wyłączony od udziału w sprawie z mocy prawa, gdy był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy, niezależnie od tego, czy został przesłuchany jako świadek w danej sprawie. Ta zasada jest przejawem wymogu obiektywizmu i zapewnienia bezstronnej oceny dowodów przez sędziego w postępowaniu karnym.