Porozumienie zawarte pomiędzy inwestorem a związkami zawodowymi, nieoparte na ustawie, nie stanowi źródła prawa pracy, a prawo do odpraw pieniężnych wynikających z restrukturyzacji przysługuje wyłącznie na podstawie protokołów dodatkowych do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.
Pracodawca ponosi ciężar dowodowy wykazania, że wypłacił pracownikowi należne wynagrodzenie, a dokonywane przez sądy kalkulacje wynagrodzeń muszą być wolne od błędów arytmetycznych i respektować wcześniejsze wyroki dotyczące tej samej kwestii wynagrodzeniowej.
Samowolne opuszczenie miejsca pracy przez skazanego, zatrudnionego poza terenem zakładu karnego w systemie bez konwojenta, nie stanowi czynności sprawczej przestępstwa określonego w art. 242 § 1 k.k., ponieważ nie jest to równoznaczne z faktycznym uwolnieniem się spod kontroli, które jest konieczne do wypełnienia znamion tego przestępstwa.
Przekształcenie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celnej w stosunek pracy na podstawie propozycji zatrudnienia w Krajowej Administracji Skarbowej stanowi zakończenie służby, co uzasadnia prawo do odprawy pieniężnej na podstawie analogicznie stosowanych przepisów o zwolnieniu ze służby.
Wydanie wyroku nakazowego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia wymaga, by sąd wnikliwie sprawdził zasadność wniosku o ukaranie oraz zgodność zaproponowanej kary z prawem materialnym, a wydanie wyroku niewłaściwego pod względem wymiaru kary stanowi rażące naruszenie prawa.
Odszkodowanie, o którym mowa w art. 471 k.p. nie jest powiązane z rzeczywistą szkodą pracownika i przysługuje niezależnie od jej wystąpienia. Odszkodowanie pełni rolę kompensacyjno-represyjną i jest to brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości odszkodowania przez sąd, aby te funkcje zostały zrealizowane. Limitowane odszkodowanie z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy (art. 471 k.p. w związku
Roszczenie informacyjne regulowane w art. 48 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (wcześniej art. 105 ust. 2 Prawa autorskiego) stanowi samodzielne roszczenie i nie wymaga od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wykazywania istnienia podstawy prawnej do dochodzenia opłat czy wynagrodzeń przy jego dochodzeniu, ani też jest niezależne od systemu finansowania
Praca elektromontera nie zawsze będzie kwalifikowana jako praca w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla potrzeb prawa do emerytury pomostowej; decydujące jest umieszczenie danego rodzaju pracy w stosownych wykazach prac zawartych w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.
Brak pisemnego uzasadnienia wyroku przez sąd pierwszej instancji nie jest automatycznym powodem do jego uchylenia przez sąd odwoławczy, zgodnie z art. 455a k.p.k.; sąd ten ma możliwość skorzystania z instytucji uzupełnienia uzasadnienia wyroku przewidzianej w art. 449a k.p.k.
Sąd odwoławczy może orzec po raz pierwszy karę łączną w przypadku, gdy w pierwszej instancji został wydany wyrok łączny apelowany z powodu nieuwzględnienia wszystkich skazań lub nieprawidłowego zaliczenia okresów rzeczywistego pozbawienia wolności, a jego kognicja nie musi ograniczać się do przeprowadzenia postępowania na nowo, lecz może samoistnie uzupełnić postępowanie dowodowe i wydać orzeczenie
Roszczenie o przywrócenie do pracy można uznać za nieuzasadnione, jeżeli zachowanie pracownika było naganne w takim stopniu, że jego powrót do pracy mógłby wywołać zgorszenie innych zatrudnionych pracowników, a naruszenie przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia nie było poważne.
Przyjmując propozycję zatrudnienia na warunkach umowy o pracę, funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej zachowuje roszczenie o odszkodowanie w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku służbowego, nawet jeżeli nie doszło do zastosowania ustawowych kryteriów przy składaniu propozycji zatrudnienia pracowniczego. Naruszenie przez pracodawcę procedur ustawowych określających warunki składania takiej