Określonego w ustawie wyłączenia sędziego (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) nie zmienia związanie wykładnią prawa dokonaną przez Sąd Najwyższy (art. 39820 k.p.c.), gdyż jest to instytucja odrębna od wyłączenia sędziego w postępowaniu cywilnym z mocy ustawy, która ma znaczenie samodzielne (pierwszoplanowe).
Skoro przepis art. 180g ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego, definiując przesłanki powinnego zachowania przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, określa ustawowy termin jego wykonania, to zarówno nieudzielenie przewidzianych tym przepisem danych statystycznych w tym terminie, jak i udzielenie ich po terminie, należy kwalifikować jako niewypełnienie obowiązku przewidzianego w art. 180g ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego
W świetle art. 76 Konstytucji RP sąd, przed którym prowadzone jest postępowanie nakazowe z weksla wobec konsumenta, obok przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, musi także z urzędu stosować przepisy mające na celu ochronę konsumenta. Co za tym idzie, stosując przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące postępowanie nakazowe z weksla, przy ich interpretacji dokonanej w świetle orzecznictwa
Niedozwolone postanowienie umowy w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest ex lege pozbawione mocy wiążącej od samego początku i każdy organ orzekający w sprawie dotyczącej roszczenia z umowy z udziałem konsumenta jest obowiązany z urzędu to uwzględnić, chyba że konsument temu się sprzeciwi w sposób niewymuszony i jednoznaczny. Konsekwencją nieuwzględnienia z urzędu przez sąd niedozwolonych postanowień
Określanie kursu waluty jako „średni kurs NBP” pomniejszony lub powiększony o marżę banku ma charakter abuzywny, lecz prowadzić powinno do eliminacji jedynie elementu odnoszącego się do modyfikacji średniego kursu NBP marżą banku.
Postanowienia zawarte w umowie kredytowej mogą być uznane – niezależnie – zarówno za sprzeczne z ustawą (art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim), jak i za niedozwolone ze względu na to, że kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (art. 3851 § 1 k.c.). Przepis art. 36a u.k.k. pozwala bowiem określić jedynie maksymalną wysokość
Artykuł 993 k.c. nie znajduje zastosowania do umów wzajemnych, takich jak umowa dożywocia. Dożywocie jest umową prawa cywilnego o charakterze kauzalnym, konsensualnym, dwustronnie zobowiązującym, odpłatnym i wzajemnym. Umowę dożywocia wyróżniają funkcjonalnie powiązane świadczenia, które są zdolne do zaspokojenia określonych w umowie potrzeb dożywotnika, tak dalece, aby nie potrzebował on zdobywać
Nie ma podstaw do przyjęcia, że Krajowa Rada Sądownictwa, nie zamieszczając w uzasadnieniu uchwały jeszcze bardziej szczegółowej charakterystyki niewybranego kandydata, nie dokonała wnikliwej oceny jego kandydatury, skoro uzasadnienie uchwały wskazuje, iż o wyborze kandydata zadecydowała całościowa ocena wynikająca z łącznego zastosowania przyjętych kryteriów.
Opisane w art. 57 § 1a i 1b p.u.s.p. ograniczenia powinny być interpretowane w sposób zawężający – powołane przepisy w swej treści jednoznacznie ograniczają się do sytuacji, w których kandydat na wolne stanowisko sędziowskie w sądzie powszechnym zgłasza się jednocześnie na wolne stanowisko sędziowskie w Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym albo wojewódzkim sądzie administracyjnym i
Użyte w art. 18 ust. 1 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego pojęcie „zajmowania lokalu” należy utożsamiać z faktem zamieszkiwania w nim – zaś miejsce zamieszkania nie może być zawsze utożsamiane z miejscem zameldowania. Zameldowanie jest bowiem aktem administracyjnym, który jakkolwiek może potwierdzać okoliczność stałego zamieszkiwania pod danym adresem